Het ontstaan van poker is een interessant verhaal. Er zijn diverse verhalen die vaak wel redelijk op elkaar lijken. Lees ze zelf:
Wikipedia
A history of poker
Pokerpages.com
Pokersourceonline.com

BBB Homegames

door VC

In de reeks terugblikken op het pokerverleden van de BBB mag de serie homegames uit 2004 uiteraard niet ontbreken. Voor mij en diverse andere BBB-ers was dit min of meer de introductie in het poker. Als ik toen eens had geweten hoeveel uur tijd ik als gevolg van dat ene avondje aan een kaartspel zou gaan besteden...

Nog voor het poker in Nederland echt een vlucht in populariteit doormaakte speelde een select groepje BBB-ers regelmatig een potje (zie verhaal MO). Bij de introductie van de euro hadden zij een groot aantal dubbeltjes en kwartjes achter gehouden die als speelchips dienst deden. Begin 2004 deed MO een forse investering door op internet echte playchips te bestellen. Tegenwoordig koop je die voor tien euro en krijg je er een mooie koffer en twee spellen kaarten bij, maar aangezien MO voorliep op de pokerhype kostte het hem nog best veel.
Uiteraard moesten die chips snel uitgeprobeerd worden en dus organiseerde MO bij hem thuis het eerste BBB-toernooi.

Voor mij was poker op dat moment een volkomen nieuw spel. Als kind heb ik jarenlang iedere week klaverjassen gespeeld met mijn vader, oom en neef en zodoende heb ik een redelijke basis qua kaartspellen ontwikkeld. Mijn hele jeugd heb ik redelijk veel kaartspelletjes gespeeld, maar op een of andere manier nooit poker. Hooguit misschien eens een half uurtje drawpoker met mijn broers, maar te weinig om er meer van te onthouden dan de volgorde van de verschillende kaartcombinaties.
Altijd gezellig om een potje te kaarten met de jongens dus uiteraard was ik erbij die avond.

Mijn voorbereiding was echt erg goed te noemen. Ik moest ’s middags een volleybalwedstrijd in Amersfoort spelen die we winnend afsloten. Dat werd uiteraard gevierd wat biertjes in de kantine. Het was daar blijkbaar nogal gezellig, waardoor we best lang bleven zitten. Het was dat seizoen gebruikelijk dat we met het team voor het avondeten een snackbar opzochten, maar vanwege het lange nazitten en de afstand terug uit Amersfoort zou ik dan te laat zijn voor het pokertoernooi. Hoewel mijn teamgenoten het een beetje overdreven vonden om te gaan haasten voor een potje kaarten waren ze wel bereid mij eerst thuis af te zetten en daarna pas patat te gaan eten. Zo was ik juist op tijd bij MO om aan te schuiven aan de pokertafel. In een goede stemming door de menige biertjes, maar wel zonder een hap te hebben gegeten. De twee eierkoeken die MO voor me had konden dat uiteraard niet compenseren.

Met tien man begonnen we aan het toernooi. De experts (Philo en MO) hadden een structuur uitgedacht die voor iedereen leuk zou moeten zijn. De eerste levels speelden we limit, om te voorkomen dat mensen binnen een uur uitgeschakeld zouden worden, daarna een uur pot limit en pas daarna ging het over in no limit. Ook was er het eerste uur nog een beperkte rebuy mogelijk. De inleg was vijf euro en de verdeling was de bekende 50-30-20 verhouding.

 

Na een korte uitleg en twee handjes met open kaarten begon het spel. Mijn eerste hand was KQ van harten en ik mocht het als eerste zeggen. Op dat moment leek me dat wel een sterke hand en dus raisde ik meteen maar (met trillende handen overigens, maar dat zal wel door de drank zijn gekomen). Uiteraard wilde iedereen graag spelen, dus waren er genoeg callers. Geen idee meer wat er verder die hand gebeurde, maar ik won hem in ieder geval niet.

Hoe het toernooi verder precies verliep kan ik me niet meer precies herinneren. Ongetwijfeld komt dit door het bier van eerder die middag, het feit dat ik niet gegeten had en de whisky, die we geheel in stijl bij het poker dronken.
Ik weet in ieder geval de limit en pot limit ronde te overleven. Dan komt er een moment dat ik voor mijn beurt aangeef te willen folden. Tomas, mijn enige tegenstander in de pot op dat moment, roept dat hij dan allin gaat. Of het helemaal eerlijk is weet ik niet, maar ik krijg nog een kans om mijn beslissing te heroverwegen. Ik krijg dan ineens een helder moment en besef dat mijn hand (welke het was weet ik echt niet meer) wel eens de beste zou kunnen zijn. Ik call dus en mijn inschatting blijkt juist te zijn. Op dat moment kom ik ineens met een flinke stapel chips te zitten, waarmee ik lekker aan de slag kan. Wat ik me door die vorige hand realiseerde is dat de meeste handen niet met hoge combinaties als straten en flushes worden gewonnen en dat je met weinig spelers in het spel vaker niets dan wel iets hebt.


 

Verder had ik inmiddels voldoende gedronken om zeg maar vrijuit te spelen en was ik door de alcohol ook niet meer te readen. Het enige waar ik op dat moment grote moeite mee had was het stapelen en tellen van de chips. Het werden er ook steeds meer. Met secondant Jootje aan mijn zijde om dat deel van het werk te verzorgen lukte het allemaal net. Resultaat was dat ik heads up mijn broer Philo wist te verslaan. Zo won ik mijn eerste pokertoernooi. Aangezien ik erg van winnen houd vond ik het meteen een erg leuk spel. Ik geloof dat ik die avond van MO een van de Sklansky boeken meekreeg en dat ik de volgende dag mijn eerste online handjes heb gespeeld. Het spel heeft me niet meer los gelaten.

Voor de BBB-vriendengroep was dit toernooi ook de aftrap van een traditie. In de maanden daarna is met een behoorlijke regelmaat een homegame georganiseerd en het maximum van tien deelnemers werd altijd gehaald. Wel mooi om terug te denken aan Jo, die meestal binnen het uur zijn chips (inclusief rebuy) er doorheen had geblaft, MO, die als een blok beton al zijn kaarten zat te folden en BaSS, alleen maar bettend met de absolute nuts, maar toch geloofde men hem keer op keer niet. Het waren mooie tijden.
Later zijn de homegames vervangen door de online games op fulltilt. Hopelijk houden we dat nog lang vol.
 

Het ontstaan van BBBpoker

door MO

De middelbare school betekende voor mij poker, veel poker. Toen ik ging studeren op de VU was dat abrupt over. Pauzes en tussenuren bestonden eigenlijk niet meer en ook mijn medestudenten waren geen pokerliefhebbers. Ik kan me herinneren dat ik in het begin nog wel eens een uurtje gespeeld heb, maar dat ging echt om niet meer dan stuivers en was geen groot succes. En zo leek er voor mij een vroegtijdig einde te komen aan poker...maar het bloed kruipt waar het niet gaan kan.

Op een goede dag kwam bij Philo en mij het idee op om op vrijdagavond een café-tje op te zoeken en daar onder het genot van een biertje een kaartje te leggen: een uitstekende besteding van de vrijdagavond! Maar wie wilden met ons meedoen? Op de eerste plaats moesten het liefhebbers van het pokerspel zijn en op de tweede plaats moesten ze tijd hebben om mee te doen. Met Giedo en Tomas dachten we gezellige medespelers te hebben. Tomas moest echter, net als diverse andere gasten in die tijd, op vrijdagavond bijna altijd bij de Mac werken en viel af. In plaats van Tomas werd het Dirk.

Met Giedo en Dirk hadden we het kwartet spelers compleet; aan het poker dat we destijds speelden (nog steeds 5 card draw met 3 jokers en iets aangepast spelregels) konden maximaal 4 spelers meedoen. Philo had nog wel een spel kaarten en ik had nog wel iets dat als fiches dienst kon doen. Enkele jaren terug had ik een krantenwijk gehad en met kerst was ik uiteraard de huizen in mijn wijk langs geweest om kerstkaartjes te ruilen voor een leuk zakcentje. Het meeste kleingeld dat ik destijds opgehaald had, had ik uiteraard al lang ingewisseld voor papiergeld. Ik had echter altijd nog een bakje met stuivers en dubbeltjes overgehouden. De stuivers kregen de speelwaarde van 1 gulden en de dubbeltjes werden bij het pokerspel een kwartje waard.

Dus spelers, kaartspel en fiches waren geregeld. Nu nog een locatie. De eerste avond werd gekozen voor Bodega de Schaker; een vrij schrale kroeg in Beverwijk waar we vast wel een leeg tafeltje met vier stoelen moesten kunnen vinden. Om een uur of half 9 kwamen we binnen bij de Schaker. We zochten een tafeltje op en Giedo haalde een rondje bier. Het uitdelen van het bier ging echter niet helemaal goed, want Dirk gooide mijn glas bier om over de tafel. Lekkere start... Hoewel Dirk mijn glas omgegooid had, haalde ik voor mijzelf een nieuw biertje en wisselde het natte tafelkleedje om met die van een lege statafel. De fiches werden verdeeld en de kaarten geschud. Let’s play some poker. Na een paar uur spelen, een gezond aantal biertjes en voor de ene speler een bescheiden winst en de andere een klein verlies, kon teruggekeken worden op een geslaagde avond. Dit was wel voor herhaling vatbaar.

In de daaropvolgende weken werd bijna elke vrijdagavond gepokerd. Wat betreft de locatie moest al wel snel uitgeweken worden. We kregen namelijk al snel mot met de manke barman van de Schaker. Die was de eerste keer al niet zo happy geweest met het omgooien van het bier en het ongevraagd omwisselen van de tafelkleedjes. Maar toen wij op onze derde of vierde avond bij de start van het pokerspel onze stuivers en dubbeltjes verdeelden, vond hij het nodig om in te grijpen. “Er mocht in de Schaker niet om geld gespeeld worden”. Hoewel de totale waarde aan kleingeld de 10 gulden bij lange na niet overschreed, was de barman onverbiddelijk....en konden wij op zoek naar een andere toko. In het snookercentrum vonden we een mooi alternatief. Ze hadden daar een heel relaxte ronde tafel en het was er eigenlijk veel beter dan in de Schaker.

De samenstelling van de pokerspelers bleef ook niet altijd gelijk. Toen Dirk op een gegeven moment een vriendinnetje kreeg had hij geen tijd meer voor pokeren met zijn vrienden en werd zijn plaats in onze pokergame tijdelijk ingenomen door T-jerk. Af en toe vielen ook anderen in, zoals Tomas en JoO. De eerste keer dat JoO met de BBB pokerde, wellicht was het de eerste keer dat hij uberhaupt pokerde, speelden we in het snookercentrum en daar bleek dat JoO zijn tijd ver vooruit was. Na het wisselen van de kaarten zette Giedo een paar kwartjes in. Zonder lang na te denken maakte JoO de call...om direct daarna, zonder de hand van Giedo af te wachten, zijn kaarten in de muck te gooien en te zeggen “Dat is poker hè”. We wisten toen nog niet dat wij die uitspraak zelf nog veelvuldig zouden gebruiken... We wisten echter wel dat voor JoO geen grootse pokercarrière in het verschiet lag.

Dirk kwam op een gegeven moment weer terug als vaste speler, maar een bepaald incident zou het einde van zijn deelname inluiden. Het was Philo en mij al eens opgevallen dat Dirk toch best vaak goede handen maakte als hij zelf de kaarten deelde. Het pokerspel zit vol toeval dus echt veel zochten wij hier niet achter.

Op een avond speelden we echter in Sonnevanck in Wijk aan Zee. Die avond waren ook een aantal andere gasten aan tafel; ze speelden niet mee, maar dronken wel een biertje mee en de mooiste verhalen gingen natuurlijk over tafel. Toen we net onze draw gemaakt hadden riep Lenno opeens “Je had toch al gewisseld Dirk?!” Daar zat Dirk met het pak speelkaarten in zijn handen en met de ogen van alle aanwezigen op hem gericht. Het was even heel stil tot Dirk mompelend ontkende al gewisseld te hebben. Lenno zei nog eens dat hij toch echt dacht dat ie al een keer gewisseld had, maar volgens Dirk was het niet waar. Iedereen keek elkaar eens bedenkelijk aan, maar in dit spel met vrienden onder elkaar zou er toch niet sneaky vals gespeeld worden? Het spel ging door. Na afloop en zonder Dirk vertelde Lenno nog eens dat hij 100% zeker wist dat Dirk twee keer zijn kaarten had geruild. Hij dacht het eerder ook al gezien te hebben en was wat extra op Dirk gaan letten. Aangezien de vriendschap met Dirk toch al wat minder werd en wij ons natuurlijk behoorlijk belachelijk gemaakt voelden door de cheatende Dirk besloten we voortaan niet meer met hem te spelen.

Toen Dirk onze game verlaten had, werd zijn plaats ingenomen door Jordi. We kozen ook een nieuwe vaste speellocatie: Café Sport. Het sfeertje in Café Sport was altijd heel relaxed, ons tafeltje in de hoek bij het raam was eigenlijk altijd vrij en regelmatig werd een rondje bitterballen van het huis geserveerd. Een ander voordeel was dat Sport op een minuut lopen van de Oase lag. Na afloop van een avondje pokeren heb je natuurlijk wel trek en wat is er op zo’n moment beter dan een lekkere Mexicano pinda en Fristi te scoren bij de Oase? Zo werden we dus naast trouwe Café Sport kroeggangers ook vaste klant bij de Oase.

Bij de Oase hadden ze in plaats van een gokkast zo’n spelletjescomputer in de hoek staan en al snel kwam “BBB OWNAGE” veelvuldig in de topscore lijsten voor. Ons favoriete spel was “Woordzoeker” en door verbluffend goed samen te spelen, waarbij eentje de woorden opnoemde en de anderen deze aanstreepten, pakten we al snel de topscore en zetten we uiteindelijk een score neer die in jaren niet verbeterd zou worden.
Na weer een avondje poker met als afsluiter de Oase vroeg Jordi “Hoe maken jullie eigenlijk jullie kroketten?” Uiteraard was dit meer als grap bedoeld, maar de Oase-baas nodigde ons uit om de “back-kitchen” van de Oase te bekijken. Helaas moesten we wel afspreken dat “What happens in Oase’s back-kitchen stays in Oase’s back-kitchen” en kan ik dus niet vertellen wat het keukengeheim van de oase is. Feit is dat we sinds onze rondleiding daar geen kroket meer besteld hebben...

 

 Na al die tijd gespeeld te hebben, hadden we natuurlijk al menig pak kaarten versleten. De stuivers en dubbeltjes bleven echter trouw dienst doen als speelfiches. Zoals gezegd waren de stuivers een gulden waard en de dubbeltjes een kwartje. Dat kon enigszins verwarrend werken en daarom kregen de fiches al snel een andere naam. De stuivers heetten “Slettebakkies” en de dubbeltjes “Gekkigheidjes”. Gelukkig zaten we in Café Sport in de hoek en konden de meeste cafégangers ons niet horen als wij riepen “Ik verhoog met twee gekkigheidjes!” “Ik ga daar twee slettebakken overheen!” “Wie heeft zijn gekkigheidje nog niet gezet?” “Is dit slettebakkie ook nog van mij?”

Met het verstrijken van de tijd werd de pokergame door andere verplichtingen regelmatig gecanceled. Als we wél speelden waren er vaak diverse toeschouwers. De BBB had zich ontwikkeld tot een flinke vriendengroep en als er iets ondernomen werd was de animo altijd erg groot. Ook als toeschouwer had je natuurlijk een gezellig avondje, maar meespelen was natuurlijk een stuk leuker. Het pokeren kon echter maar met vier spelers. Of toch niet? Op een goede dag besloot ik eens op internet te zoeken naar “poker”. En daar ontdekte ik dat poker in vele varianten gespeeld kon worden. Eén van de populairste varianten was Hold’em. In Hold’em kon je met wel 10 mensen tegelijk spelen! Dat moesten we met de BBB ook maar een keer doen.

De eerste keer speelden we Hold’Em met een man of 6-7 in de Notaris. Het is nog even wennen maar met zoveel spelers wel erg gezellig. Enige tijd later speelden we met wel een man of 8 aan een grote tafel in Sonnevanck. Ook Lenno was erbij en die had voor de gelegenheid een stel sigaren meegenomen. Als echte gangsters zaten we daar om micro-stakes een heel ingewikkeld pokerspel te spelen terwijl we dik zaten te paffen aan onze sigaren en genoten van de nodige pilsners: wat een prachtspel dat Hold’em! Toppunt van de avond was het rookalarm dat afging door onze walmen sigarenrook!

En zo is de BBB aanbeland bij Texas Hold’em. BBBpoker is een feit.

The Rise and Rise van Slege Wedge

door Eric

Hoe het allemaal begonnen is.
Ik was nooit zo van het kaarten om het geld. Op de voetbalclub werd er veel getoept om wat geld, maar ik was er nooit goed in geweest en waagde me er dus maar niet al te veel aan. De enkele keren dat ik meedeed was het natuurlijk ook onvermijdelijk dat ik wat geld moest afgeven. Niet erg voor het geld, maar wel voor je wil om te winnen.
Ik weet zelf niet meer hoelang het geleden is dat ik begonnen met poker. Het zal ongeveer een jaar of 2,5 geleden zijn. Mijn “schoonbroer” had me er een beetje ingepraat en het leek me wel leuk. Ik was er verder niet overdreven goed in en heb het dan ook niet erg lang volgehouden. Dit was ook in de tijd dat het pokeren nog niet echt hot was en verder kende ik niet veel mensen waar ik rond de tafel mee kon gaan zitten. Ik had wel nog een account aangemaakt bij partypoker. Hier speelde ik alleen om playmoney omdat ik geen creditcard had om een deposit te maken en omdat ik me er ook nog niet goed genoeg voor voelde, 1 en 1 = 2.
Na een hele tijd kwam voor mij de tijd om hier even tussenuit te gaan en even voor onbepaalde tijd naar Australie te verkassen. Hoelang ik het ging volhouden wist niemand, maar dat zagen we daar wel. Al snel ontmoette ik Philip, die later uitgroeide tot m’n persoonlijke poker leraar. Hij zat in dezelfde groep waarmee we vanuit A’dam naar Sydney vlogen en daar de eerste week met elkaar doorbrachten.
Na ongeveer 1,5 maand kwamen we elkaar weer tegen in Melbourne. Hij was daar al een tijdje en had al een hostel voor ons geregeld. In de eerste dagen ging het gesprek al snel over het pokeren en Phil liet vol trots zijn vele groene briefjes zien (100 Aus Dollar). We kregen nog wat uitleg over het spel en over de mensen in het casino van Philip op het dakterras en al snel had hij me overgehaald om ook een keer mee te gaan naar het Crown Casino om te gaan pokeren.
Toen we op weg waren naar het casino voelde ik de spanning al stijgen. Ik dacht bij mezelf dat ik m’n geld wel zou gaan verliezen, maar als ik er dan een goede avond heb zal het allemaal wel gezegend wezen. Mijn 1e indruk van het Crown Casino was: WHOOW!! In een casino van dit caliber ben ik nog nooit geweest. Ik keek mijn ogen uit en wist na een tijdje niet meer wat voor en achter was en was dus verdwaald.

Uiteindelijk heb ik de pokerroom toch nog kunnen vinden en heb ik mijn eerste handje “echt” pokeren kunnen leggen. Het ging de hele avond wel lekker en mijn stack groeide meer dan dat hij slinkte. Uiteindelijk ging ik die avond met 110 dollar meer naar huis als dat ik gekomen was. Was dus een leuk 1e avondje poker. Met de nadruk op 1e. Ik had de swing namelijk goed te pakken en kon nu met mijn winst gaan spelen. Philip ging wel wat vaker, hij was er echt aan het werk en ik ging af en toe een keer mee. Zo hadden we een keer afgesproken om een dag later te gaan. ‘s Middags toen we eindelijk een keer ontwaakt waren (ja we hebben zware dagen gekend hehe) gingen we ons klaarmaken om naar de stad te gaan, daar wat te gaan eten en dan naar het casino. Toen ik onze hosteldeur open deed zag ik een briefje hangen dat ik me moest melden bij de receptie. Dat hangt er als je bent vergeten te betalen of iets dergelijks. Op het briefje stond de Slege Wedge. Aangezien dat ik Slegers met m’n achternaam heet, was de link snel gelegd. Waar hij de Wedge vandaan heeft gehaald weet eigenlijk niemand, maar hier is mijn bijnaam Slege Wedge geboren. Om weer terug te komen op mijn verhaal, uiteindelijk ben ik een keer of 15 geweest met verschillende resultaten. De ene keer had ik wat winst, de andere keer moest ik wat geld daar laten liggen. Uiteindelijk stond ik gelijk en vond ik het wel welletje geweest. Een mooie ervaring en ik kan zeggen dat ik in het Crown Casino gespeeld heb wanneer ook de Aussie Millions bezig waren.
Ik had me dus eigenlijk voor genomen om niet meer in het casino te gaan pokeren, maar zoals vele plannen van mij aangepast werden werd ook deze aangepast. Philip kwam met het idee om ons in te schrijven zodat we een keer met een freeroll konden meedoen. Deze was alleen voor de nieuwe leden zodat er ook niet veel mensen meededen en alleen de “nieuwe” pokeraars. Hier waren we wel voor te porren en we deden met 3 man en 1 meid mee, waaronder Phil en ik.

We hadden van te voren de deal gemaakt om de helft van de mogelijke winst in een potje te doen en daar dan iets van te gaan drinken of wat dan ook. Ik dacht een goede deal omdat Phil de meeste kans had om iets te winnen. Niks bleek echter van deze theorie over te blijven toen Philip na ongeveer een half uurtje al op stond om het strijdtoneel te verlaten. Nou ja, dan maar gewoon een gezellige avond pokeren. In totaal deden er iets minder dan 30 man mee en we zaten dus aan 3 tafels. We speelden uiteindelijk voor de 250 dollar die de winnaar zou krijgen. De nummer 2 en 3 kregen ook nog een leuk bedragje, maar dat was meer om te pijn te verzachten dat je niet 1e bent geworden. Na wat gepokerd te hebben en er alweer een aantal uit lagen zat ik nog als enige aan tafel van ons vieren. Het pokeren ging wel lekker en ik kreeg ook goede kaarten. Ik was nog steeds een beetje zenuwachtig, maar er bleven mensen afvallen en mijn stack werd langzaam maar zeker steeds wat groter. Finale tafel gehaald en voor ik het wist zat ik alweer bij de beste 3. Ik zat dus al in de money en ik bleef gewoon lekker doorspelen. Nummer 3 vloog er ook uit en toen was het heads up tegen iemand die ongeveer evenveel chips had als ik. Er werd nog gesproken over een deal maken met elkaar (door het personeel van het casino) maar wij beiden wilde doorspelen tot 1 winnaar. Na een aantal handen vond ik het tijd om er maar eens een eind aan te breien. Ik callde zijn all-in met een A hoog. Uiteindelijk was het voldoende om de winst mee naar huis te nemen en ik kon de hele avond mijn lach niet meer van mijn gezicht krijgen.
Het pokeren stond een paar maanden op een laag pitje tot Phil en ik in Cairns waren. Ondertussen waren we samen aan het reizen en in Cairns gingen we duiken en “werk zoeken”. Tijd zat dus om het pokeren nog even wat op te pakken. Daar nog naar een casino geweest, maar dat was toch niet je van het dus hadden wij een goedkoop internet cafeetje opgezocht en had ik een account aangemaakt op Fulltilt. We hadden daar aardig wat uurtjes doorgebracht en ik speelde eigenlijk alleen om playmoney omdat er wat problemen waren met een deposit te maken als je Nederlander bent en in Australie zit. Als ik weer in Nederland was zou ik dat op gaan pakken en Philip had me al verteld dat hij, zijn broers en een aantal maten wel eens toernooitjes houden waar ik aan mee kon doen.

Na een hele tijd weer thuis aangekomen en 1 van de eerste dingen wat ik deed was Fulltilt installeren op de computer. Na een tijdje om playmoney gespeeld te hebben had ik ook maar een deposit gemaakt. De bonus had ik gekregen en de toernooitjes die konden wat mij betreft beginnen. Ik had wel verwacht dat ik 1 van de slechtere zou zijn, maar een beetje pokeren met Philip en zijn broers (waar ik ondertussen veel verhalen over heb gehoord) ging er toch wel in. Het 1e toernooi ging beter als verwacht en ik haalde uiteindelijk de heads up tegen Master Mo. We hadden alle 2 goede kansen en het was een lastige heads up, ook voor Mo. Hij deed wel zijn naam eer aan en won het toernooi. Mijn 2e toernooi eindigde ik ook hoog, maar dat was niet echt omdat ik nou zo geweldig speelde. Dat was de avond waar iedereen kon zien dat er ook een geluksfactor in het spel zit. Ik kreeg namelijk de ene goede hand na de andere en ik raakte echt alles. Weer kwam ik tot de laatste 2 en nu was mijn pokerteacher mijn tegenstander. Ik was iets te agressief en te ongeduldig en daardoor was het snel bekeken en moest ik weer genoegen nemen met de 2e plaats. Er waren nog 3 toernooitjes te gaan om te kunnen dingen naar de BBBpoker polo. Ik stond er goed voor en ging m’n best doen om die felbegeerde polo in de wacht te kunnen slepen. Ik kon echter niet veel klaar spelen en eindigde op de 4e,5e en 8e plaats. Niet genoeg voor enig geld en om te kunnen klimmen in het algemeen klassement. Echter was het wel genoeg om de polo te kunnen verwachten. De Pirovano’s waren heer en meester in het klassement en verdeelde dan ook de top 3. Ik kwam uiteindelijk met 2,50 euro meer dan Mech01 uit op een 4e plaats. Omdat de Pirovano’s allemaal al een polo hadden was dit voor mij genoeg om met smacht uit te zien naar de BBBpoker polo.
Nu is het zaak dat ik de stijgende lijn doorzet en door ga groeien in het pokerwereldje. Ik zal mijn kunsten blijven vertonen en willicht wordt ik nog een keer gescout en zit ik straks aan de final table van de Assie Millions. Tot het zover is kunnen jullie nog genieten van mijn aanwezigheid bij de BBBpoker toernooitjes (in mijn nieuwe polo).

Freshtim ownt rebuy toernooi

door Tim

Zondagmiddag, Saaimiddag. Zaterdag uitgeweest in Amsterdam en zondag moe en weinig zin in actief dingen doen. Ik zou ’s middags nog naar opa, maar had nog wel even tijd om aan een No-Limit Hold’em $2 + 0,25 rebuy toernooitje op FullTilt mee te doen.

We begonnen met 84 deelnemers, maar het leuke van een rebuy toernooi is, is dat je jezelf het eerste uur weer terug in het spel kunt kopen. Bovendien kun je je startmuntjes verdubbelen van 1000 naar 2000, zodat je voor wat extra inzet meer speelmogelijkheden hebt.
Over het algemeen is het eerste uur van een rebuy-toernooi een gekkenhuis en dat was hier niet anders. Ik kon mooi profiteren van de all-in behoefte van een tegenspeler, die al een paar keer eerder all-in gegaan was, met 99 op de big blind. Ik flopte een mooi setje, hij ging all-in met K high, en ik kon mooi callen. De eerste verdubbeling was binnen.
 

Deze was ik ook weer net zo snel kwijt met AKo tegen AA en kon ik mezelf weer terug in het spelletje kopen. Toch was er nog tijd genoeg om een mooi stapeltje op te bouwen en ik eindigde het eerste uur iets onder het gemiddelde. Ondanks de rebuy mogelijkheid waren er al 20 deelnemers afgevallen.

Het uur erna ging vrij goed. Ik kon mooi profiteren van het blijvend agressieve spel van sommigen. Zij dachten zeker dat ze nog in de rebuy-periode zaten. 9hTh op de big-blind leverde mij uiteindelijk de chip-lead op toen er voor me niemand raiste en ik op de flop een straatje flopte. Eén van mijn tegenstanders in midden-positie slowplayde zijn KK voor de flop, maar ging daarna all-in. Een makkelijke call voor mij en een dikke stapel geld.
Het aantal spelers werd steeds minder en de overgebleven deelnemers waren over het algemeen beter dan de al afgevallen spelers.

Met JJ tegen AA verloor ik de helft van mijn chips en na nog een paar rondjes stond ik 15e van de overgebleven 20. Wilde ik in the money komen dan moest ik bij de beste 9 zitten. Bovendien moest dat snel gebeuren want ik wilde nog naar opa.
Met een op een steal lijkende bet op de cut-off werd ik voor de flop all-in gezet door de tot dan toe vrij passieve speler rechts van me. Met JJ in mijn hand vond ik het een mooie hand voor een call. Bij zijn TT kwam gelukkig niks en ik was weer terug in de top 5 van het toernooi.

Met rockets in mijn hand mocht ik nog een keer verdubbelen en als 2e in chips mocht ik aan de final-table beginnen. Ik had het idee dat het snel afgelopen mocht zijn, voor mij. Ik wilde nog naar opa, en ik had mijn inzet eruit. Tijd om mijn chips op tafel te gooien en het toernooi te verlaten.

Een totale donk-call op de big bling met 37s pikte mooi wat muntjes van me af.

Mijn all-in daarna met Kc7c gaf mij een paartje heren waar niemand meer overheen ging en mij 20.000 chips opleverde. Q2o leidde tot een paartje tweeën op de river, waar er iemand heel ziek vanaf ging. Ah5d gaf een paartje 5en op de flop, waarop ik all-in ging tegen 99. Op de turn kwam een A en weer viel er iemand van de tafel. KcQc daarna op de button leverde mij niets op, maar de callende big-blind had nog minder met JTo.
En toen waren er nog 6 over en had ik een flinke chiplead. Donkstyle leverde in dit geval een grote stapel muntjes op. Ik besloot opa te bellen en af te zeggen en te gaan voor de hoofdprijs. Dat niemand mij toen geloofde toen ik een set flopte met 44 was niet mijn schuld! In ieder geval, na een tijdje zaten we nog met z’n tweeën aan tafel. Met AhQh knalde ik al mijn muntjes erin en werd gecalld door 66. Net als de rest van de middag waren de pokergoden mij goed gezind en legden er heel mooi nog 3 harten kaarten bij op tafel. Winst voor Freshtim!

Gokken op het Berlingh: mijn eerste stapjes naar pokersucces

door Philo

Tafelvoetbal
Het eerste gokwerk begon bij mij niet aan de kaarttafel, maar op de tafelvoetbaltafel. Met brugklas -en VWO-makkers als de gebroeders Sloot, Dominic, Ali en Jeroentje Broekkamp zijn heel wat uren al tafelvoetballend doorgebracht. De spanningen liepen hoog op tijdens de welbekende ‘dokpotjes’, waarin je als je verloren had het volgende potje à 1 gulden moest betalen. Zeker tijdens de winnende goal, die je bij een fout 50 cent kon kosten, moest je stalen zenuwen hebben om niet onder de druk te bezwijken. Ik speelde vaak samen met Diego, waarbij hij de keeper en verdedigers had en ik met de middenvelders (die niet mochten scoren) en spitsen speelde. Tijdens de pauzes stond er gemiddeld zo’n 25 man in alle soorten en maten (van kleine Maarten Gijzen tot dikke Peter met z’n Pocahontas-reetveter tot vechtersbaas Mike van Kampen) te dringen om een plekje rond de tafel.
Wie het eerst z’n gulden op de tafel had liggen was als eerste aan de beurt. Het was vaak rennen geblazen als je na de les vooraan wilde staan en je baalde als je dan op 3 hoog les had.
Soms werden na een tijd spelen de speelstokken (hoe noem je die?) wat stroef en werd het lastiger om soepel te bewegen met je mannetjes. Leo de concierge wist hier wel raad mee, want die had een potje glijmiddel staan waarmee hij alles weer gladjes liet draaien :p
Mijn mooiste tafelvoetbalmoment kwam toen er een nieuwe tafel was gekocht. Na een paar dagen spelen was het volgens eenieder niet mogelijk om hier een klinkertje op te maken. Hoe hard het balletje ook het doel in werd geknald, hij kwam maar niet terug. Totdat ik ‘m snoeihard precies in het hoekje plaatste. Pok, naar binnen en weer naar buiten ging ie. W00t. Ik was trots als een pauw, maar helaas was er bijna niemand getuige op dat moment omdat het al een uur na de laatste les van de dag was.
Maar goed, genoeg weer over het tafelvoetbal, ik zou het over gokken hebben.



 

21-en
Al snel werden met kaartspelletjes de hoge stakes niet geschuwd. Na wat onschuldig klaverjassen en hartenjagen, werd bij ons het 21en populair. Dit was een vorm van Blackjack met wat plaatselijke regels. Elke keer was 1 persoon de bank tegen wie iedereen speelde. De bank kon veel winnen of veel verliezen, dus er zat wel wat risico aan om bank te zijn (de meesten waren het liever niet). Als je jezelf dood-drawde als bank was de volgende aan de beurt.
21-en speelden we met het halve pakkie, waarbij de boer 1, vrouw 2 en heer 3 punten waren. Mooie regel was dat je niet kon zien wat ieders hole-cards waren, dus als bank zijnde moest je maar gokken of je aan 17 genoeg had of dat je nog een kaart moest nemen met het risico dood te gaan. Bijzonder was ook dat 5 plaatjes of 7 kaarten volstond om te winnen, 5 platen én 7 kaarten was dubbel uitbetalen, net zoals pocket azen.
Onvergetelijk was het moment-of-fame voor Dominic dat nog regelmatig op feestjes en partijen wordt naverteld. De lokale eenentwintig regels schreven voor dat degene die de bank was, met een bijzondere kaart (paartje, 87 vuile was, 98 of 97 trekkaart) voordat de actie begon een aanbieding moest aankondigen, waarna de andere spelers konden kiezen of ze hun kaarten met de bank wilden ruilen. Deed de bank dit niet, bijvoorbeeld omdat hij vergat naar zijn kaarten te kijken of hoopte dat niemand het door zou hebben, dan verloor hij automatisch alles die ronde.
In deze bewuste hand was Dominic de bank. Iedereen kreeg zijn 2 kaarten en de actie begon. Het was een vrij heftig potje, met verschillende mensen die een paartje werden gedeeld en deze splitten, anderen die pasten (stonden) met 18 of 19. Het rondje was om en iedereen was gespannen wat Dominic voor kaarten had (bij het 21en zijn alle hole cards verborgen voor anderen). Dominic pakte z’n kaarten op, keek ernaar en trok wit weg terwijl hij zei: “Ah, aanbieding…”. Een luid gejuich klonk door de aula, en Do moest een duit in het zakje doen om iedereen z’n inzet te betalen. Zo leerde men de hard way hoe ongenadig het gokken soms kan zijn.

Poker Joker
Na een tijdlang 21-en te hebben gespeeld gingen we over op poker. Het was 5 card draw, we hadden toen namelijk nog geen idee dat er ook andere soorten poker bestonden. Het was ook hier met het halve deck en een aantal jokers om het allemaal wat boeiender te maken. De royal flush werd hier dus verslagen door een pokertje. Behalve een ante van 5 cent werd er vóór de draw overigens nog geen geld ingezet.
Ik weet nog een keer een schitterend potje poker dat ik speelde. Een tijdlang had een deel van onze klas op donderdagmiddag een tussenuur (volgens mij degenen die geen geschiedenis hadden), tegelijk met een bepaalde havo klas. Vaak speelde ik dan poker met onder andere Andy Dias en een zekere Mathijs, die niet de aller snuggerste persoon was. Mathijs hield vaak z’n kaarten wat naar voren waardoor ik kon zien wat hij had. Nadat ik hem een paar keer gewaarschuwd had (sportief als ik was), bleef hij dat toch doen. Tja dan vraag je erom, dus ik keek regelmatig even mee of hij iets had waar ik voor moest oppassen. De bewuste middag stond ik iets in de min toen ik een aardige hand kreeg. Details weet ik niet meer, maar het moet iets van een fullhouse geweest zijn (na de draw). Ik zette iets in en zag bij Mathijs dat hij een serieuze kinderboerderij (meesterlijke naam die we toen gebruikten voor rotkaarten) had. Hij vond het echter tijd worden voor een fikse bluff en zei dat ie naar 25 gulden ging. Ik keek voor de zekerheid nog eens in m’n eigen kaarten en besloot dat ik maar eens mee moest gaan met die bet. Hoppakee! Voor Mathijs was het meteen genoeg geweest die dag. Hij heeft het geld in termijnen verdeeld over 3 weken afbetaald.

Meestal speelden we met 3 jokers, maar er waren tijden dat we met 10 jokers in het pak speelden (onder aanvoering van Andy). Gekkenhuis natuurlijk, met minder dan een poker kon je haast niet winnen. Zo kreeg je regelmatig een befaamd ‘Poker Joker’ gedeeld, waarbij je 5 jokers in je handen had. LOL.
 

Poker Joker was overigens de laagste van alle pokers, de beste poker die je kon hebben was met azen, waarbij eerst het aantal en daarna het soort azen gold. De harten aas was het hoogste en was dus veel waard, omdat je hiermee poker ‘onverslaanbaar’ kon krijgen. Een mooie kaart om mee te drawen of te bluffen.
Mooi potje dat me nog bijstaat speelde ik met Andy en Joshua Beuker. Net als Mathijs dacht Joshua, mans als hij was, me wel even weg te kunnen bluffen. Hoewel ik met m’n bankroll van zo’n 10 gulden niet graag grote bets callde of zelf maakte, kon me met onverslaanbaar in m’n handen natuurlijk weinig gebeuren. M’n hand bestond na de draw uit 2 azen, waaronder die van harten, en 3 jokers. Kat-in-het-bakkie, zien of we er nog wat geld uit konden peuren.
In dit geval zette Joshua 5 gulden. Ik maakte er een tientje van en zelfs de grootste fish had hier kunnen weten dat ik onverslaanbaar had. Maar niet Joshua, want hij zei na even na te denken: “Ik ga naar geeltje”. No problemo, Phil gaat naar 50. Volgens Andy werd dit wel erg veel, en na wat discussie besloot ik gewoon te callen. Joshua zou toch niet meegaan naar 50. Hoppa, ik kon de rest van de week in plaats van 1 pauze per dag, in beide pauzes een blikje cola halen :P Het was toen trouwens de trend om als je veel winst had gemaakt de rest wat te matsen, dus uiteindelijk was die 25 omgezet in 15 gulden.
Eén der slachtoffers van het gokgeweld werd Maikel van Kruistum. Hij was over het algemeen al niet zo’n beste speler waardoor hij vaak in de min eindigde. Extra nadeel voor hem was dat die keren dat hij wél met winst eindigde, het gebruik was dat degenen die verloren hadden het blaadje met de administratie pakten en deze onbruikbaar maakten (lees: opaten, in 1000 stukjes scheurden of tussen de broodkorsten en klokhuizen in de prullenbak gooiden). Bad beat voor Van Kruistum.

Mooie tijden waren dat op het Berlingh. Hoe vaak ik niet “It’s poker tiiiiiime!” geroepen heb aan het begin van de pauzes of tussenuren. Het geld was toen totaal van ondergeschikt belang, maar dat zou later nog wel anders worden. En op het Berlingh is uiteindelijk de juiste basis gecreëerd ...
 

Mijn intro in poker

door MO

Het eerste kaartspelletje om echt geld
Het werd tijd dat we eens een potje gingen kaarten om echt geld. Het werd een beetje te flauw, dat 21-en in de pauzes om play money. Dus besloten Hennen, Nghia, Tonne, Maarten, Van Balen en ik in de tweede van het VWO ons eerste kaartspelletje om echt geld te gaan spelen.
21-en was dus het spel en de stakes waren 1 tot 5 cent per hand. Eén speler was de bank en die rouleerde op het moment dat de bank bust ging. En die centen maakten het natuurlijk een stuk interessanter want er werd opeens veel serieuzer gespeeld. Aan het eind van elk potje werd de stand bijgewerkt. De stand werd bijgehouden in punten om bij een surveillerende docent niet de indruk te wekken dat we om echt geld speelden. Eén punt was één cent.
De eerste die na een week of 2 stopte met spelen was Maarten. Hij stond meer dan 500 punten in de min en dat werd te gek. Wij grapten dat ie van z'n moeder moest stoppen, maar snapten natuurlijk zelf ook wel dat je niet graag je chocomel-zakgeld voor een goede week verliest met een potje kaarten.
Niet snel na Maarten vond Tonne zijn verlies (600 punten) ook te groot worden. Nghia volgde even later en toen hij stopte koos ook Hennen eieren voor zijn geld. Hij stond nog maar een klein beetje min, maar had geen zin om het alleen tegen de grote winnaars Van Balen en Mauser op te nemen. Eén-tegen-één zagen Van Balen en ik ook niet zo zitten en zo eindigde mijn eerste gokavontuur na een week of 2 alweer en gingen we weer terug naar het hartenjagen, klaverjassen en 21-en om speelgeld (en mandarijnen gooien) in de pauze...

Toepen
Aan het eind van 3 VWO kwam Rob bij ons in de klas. Aanvankelijk begon hij ook mee te doen met klaverjassen, maar omdat we te vaak met meer dan 4 gasten waren die wilden spelen zochten we een ander spelletje. Rob wist wel een leuk kaartspel: toepen. Bij toepen krijg je 4 kaarten en is het elk potje de bedoeling om het laatste slag te halen. Haal je het laatste slag, dan krijg je 0 punten. De spelers die niet het laatste slag halen krijgen 1 verliespunt. Als er tijdens het potje echter getoept wordt (met je knokkels op tafel slaan en “toep” roepen) en je blijft doorspelen dan krijg je bij verlies 2 punten. De verliespunten kunnen nog hoger worden als er vaker getoept wordt. De punten zijn van belang omdat alle spelers bij 15 punten uitgeschakeld zijn. De winnaar is uiteindelijk degene die overblijft als alle andere spelers 15 punten gehaald hebben.
Om het leuk te maken moesten we volgens Rob om geld gaan spelen. Als je bijvoorbeeld met 5 man speelde, moest degene die als eerste 15 punten haalde 3 gulden betalen, de tweede 2 gulden en de derde 1 gulden. De winnaar kreeg het complete prijzengeld en de runner up hoefde niks te betalen.
Toepen bleek een verbluffend simpel spel...om te leren. Een goede speler moest echter over een hoop kwaliteiten beschikken: tactisch vernuft, ijzeren zenuwen, “reading skills” en op het juiste moment pure bluffersmentaliteit. Vele pauzes vulden we met toepen en de guldens gingen over en weer. Door in het begin van een toepsessie conservatief te spelen kon je er voor zorgen dat er meer guldens overkwamen dan er weer terug gingen. En zo heb ik van het toepspelletje menig blikje cola kunnen financieren. In het midden van de vierde klas zou dit spel echter toch op z'n eind gaan lopen. Een nieuw kaartspel zou zijn intrede doen: poker!

A new game: poker
Op een goede dag kwam Rob aan met de suggestie om eens te gaan pokeren. Poker klonk natuurlijk erg interessant en we kenden het wel van films en dergelijke: dat spelletje waarbij je 5 kaarten krijgt en dan volgens de regels van yahtzee de beste combinatie moet maken. Rob ging ons in wat detail de spelregels uitleggen. Wat we toen niet wisten was dat het om een "speciale" variant van 5 card draw ging; voor ons was het gewoon hét poker.
Van het pakje kaarten werden de 7's en hoger gebruikt, aangevuld met 3 jokers. Iedereen moest een ante plaatsen en kreeg vervolgens 5 kaarten. Hierna kwam de eerste inzetronde, waarbij de keuze was om te checken (in die tijd heette dat "passen"), in te zetten ("ik zet ..."), te callen ("ik ga mee" of "zien"), te raisen ("ik ga er ... over") of te folden ("weg"). Als iedereen paste, bleef de pot staan en werd de volgende hand gespeeld.
Na de eerste inzetronde mochten er kaarten geruild worden. Je mocht maximaal 4 kaarten ruilen, maar dit maximum mocht alleen als je een Aas had. En die Aas moest je dan ook laten zien! Na het ruilen van kaarten kwam de tweede inzetronde en eventueel de showdown. Op de showdown waren natuurlijk de regels van de handsterkte van belang.

 

Omdat er jokers in het spel zaten was een poker het hoogst haalbare: 5 dezelfde kaarten, bv. drie 7's en twee jokers. Na een poker kwam de Royal "Street" Flush en daarna de "Street" Flush. Vervolgens was een carré het beste. Na de carré kwam de flush (5 kaarten van één kleur (of suit; dus bv. 5 hartens)). De flush was weer sterker dan de Full-house (ja, Rob kende de regels). Onder de Full-house kwam de grote straat (Aas, Heer, Vrouw, Boer, Tien), kleine straat ("straatje" zonder Aas) en baby straat (Aas, Tien, Negen, Acht, Zeven). Daarna three-of-a-kind, two-pair en one-pair. Uiteraard was three-of-a-kind azen beter dan three-of-a-kind boeren. Maar door de jokers konden twee spelers allebei een three-of-a-kind azen hebben. Dan was de kleur van belang. De kleurvolgorde was Harten, Schoppen, Ruiten, Klavers. Een three-of-a-kind Azen met harten aas en twee jokers was dus beter dan een Three-of-a-kind Azen met Schoppen Aas, Klaver Aas en Ruiten Aas. De kleurvolgorde was helemaal van belang bij een flush: het ging daarbij om de kleur van je flush en niet om de hoogste kaart van de flush. Een vrouw hoog harten flush was beter dan een Aas hoog klaver flush. (Ja inderdaad, Rob kende de regels).
Wat betreft de stakes waren alleen de volgende regels gemaakt: de ante was 25 cent en ook de minimuminzet was ook een kwartje. Daarnaast was het no-limit maar wel met de stilzwijgende afspraak dat "normaal" gedaan moest worden. Dit betekende dat maximaal raises van 1 tot 2 gulden gemaakt werden.
Pokeren, het klonk geweldig dus spelen dat spel!

Eén gulden bonus bij “een poker”
Het was natuurlijk even wennen in het begin. Wat waren nou sterke handen? Hoeveel moest je inzetten? Moest je nu voor een straat gaan of toch voor de flush? Al snel kwam ik er achter dat je niet zo snel won met een full-house (een full-house wilde bijvoorbeeld nog wel eens van een flush verliezen). Als er flink ingezet werd betekende dit vaak een carré-tje. Als je dan zelf een laag carré-tje had moest je behoorlijk behoedzaam spelen. Daarnaast was het erg belangrijk dat je zelf jokers had. Een hand zonder jokers betekende dat de anderen waarschijnlijk wel jokers hadden. En dus een extra grote kans dat de anderen met een carré-tje zaten. Ook besloten we na een tijdje een nieuwe regel toe te voegen: als je een poker haalde moesten de anderen één gulden bonus betalen. Het kwam namelijk af en toe voor dat iemand een poker haalde maar helemaal geen actie op z'n hand kreeg. En nadat we dit allemaal een keer persoonlijk ondervonden hadden en de daarbij behorende teleurstelling meemaakten besloten we over te gaan tot de één gulden bonus regel. Daarmee was een leuk bedragje gegarandeerd bij een poker en was het dus extra genieten als je je hand mocht laten zien en bijvoorbeeld kon zeggen "pokertje azen".

Aanvankelijk wilde iedereen meedoen, maar ons pokerspel kon slechts met z'n 4-en gespeeld worden dus dat betekende omstebeurten toekijken. Na enkele weken begonnen enkele verliezende spelers op te geven en die wilden liever alleen nog maar meekijken. Zo ontstond in de 4e klas de harde kern pokerspelers Van Balen, Rob, Hennen, Bart en ik. Vooral Rob had door zijn lespakket veel afwijkende uren van de rest en daarom speelde ik vooral heel veel met Van Balen, Hennen en Bart.

Fiches
We konden natuurlijk niet met geld op tafel spelen. En na een tijdje vonden we het spelen om geld maar zonder één of ander betaalmiddel een beetje lastig worden. Je moest elke ronde heel goed opletten wie wat ingezet had om aan het eind te bepalen hoeveel de winsten en verliezen per persoon waren. We spraken daarom af allemaal iets van huis mee te nemen dat als fiches zou kunnen dienen. Het idee was om aan het eind van de pauze te gaan bekijken wie hoeveel van andermans fiches had om zo te bepalen wie hoeveel aan wie moest betalen. De volgende dag kwam ik terug met flippo's, Hennen met een lading filtstiftdoppen en Bart met een pakje speelkaarten met afwijkende maat. Van Balen had niks mee. De flippo's en filstiftdoppen vonden we toch niet zo handig dus we besloten voortaan het pakje speelkaarten van Bart als geld te gebruiken. Een plaatje was een gulden en de andere kaarten waren een kwartje.

Tupac of Thunderdome?
We speelden elk moment dat we geen les hadden. Als het pauze was gingen we zo snel mogelijk naar de aula om een tafel te bemachtigen. Alle tussenuren werden aan het pokerspel besteed en ook als er uren uitvielen aan het eind van de dag bleven we vaak nog een uurtje spelen. Het tweede lesuur op maandag hadden we altijd een tussenuur en dat betekende dus eigenlijk dat maandag een fantastische start van de week was.
 

 

Tegelijk met ons had een meisje uit een andere klas ook altijd dat zelfde uur vrij. Zij was een groot van fan van Tupac want elke week liet die Biatch door de concierge dezelfde Tupac cd afspelen in de aula. Omdat wij ons pokerspel niet fatsoenlijk konden spelen met die herrie om ons heen, werd het dat tussenuur ook altijd een strijd om als eerste een stukje Thunderdome in de cd speler te krijgen... Ja, in die tijd prefereerde ik Thunderdome boven Tupac.

Pokerbreak
In het begin speelde ik behoorlijk break-even en won ik zelfs regelmatig wat. Na tijdje beleefde ik echter een slechte periode (een downswing zouden we dat nu noemen). Ik verloor enkele pauzes achter elkaar m'n buyin (5 gulden) en aan het eind van de week had ik een behoorlijk verlies. In het weekend overdacht ik mijn tegenslag en besloot tot een pokerbreak. Toen ik maandag mijn besluit meldde werd ik natuurlijk een beetje belachelijk gemaakt. De anderen hadden ook wel eens een break ingelast, maar dat hadden ze meestal niet lang volgehouden. Ik zei echter dat ik echt een tijdje zou stoppen, want de verliezen van de afgelopen week waren te gortig geweest. 's Woensdags in de eerste pauze maakte ik echter mijn rentree...en ik haalde meteen twee pokertjes en won bijna 10 gulden. Mauser was back en zou op de Berlingh nooit meer een pokerbreak inlassen.

De spelers
Het meeste pokerde ik dus met Van Balen, Bart en Hennen. We waren behoorlijk gelijkwaardig aan elkaar. Van Balen speelde behoorlijk agressief en wilde nog wel eens op een bluf betrapt worden. Bart was juist wat meer een caller maar wist zijn goede handen toch vaak goed af te laten betalen. Hennen kon wel goed spelen, maar was af en toe te makkelijk te lezen. Bij een sterke hand werd ie vaak erg zenuwachtig en dat was te merken ook. Dan zat ie soms letterlijk met trillende handen aan tafel en keek ie je met een speciale blik in z'n ogen aan. Regelmatig zei één van ons dan "Heb je weer een goeie kaart Hennen?" en lachten we allemaal. Als je zelf een monster had wist je dat je hem flink zou kunnen check-raisen. En anders was het erg makkelijk om je hand weg te leggen.
Af en toe hadden we wat gasten in onze game en die zouden we nu fish noemen. Rob was teveel aan het gokken en verloor daarom regelmatig. Tonne wilde wel eens meespelen maar had geen idee wat ie eigenlijk aan het doen was en betaalde veel te veel af. Chester deed ook wel eens mee. Het eerste potje dat we (als proefpotje) met open kaarten speelden kreeg hij een poker gedeeld. Hij dacht dus dat ie het wel behoorlijk zou kunnen na die hand. Maar het bleek uiteraard beginnersgeluk en we verheugden ons daarna ook op de momenten dat Chester een vrije seat kwam opvullen.

Texas Hold’em? Niks aan!
Een tijdje nadat Bart 18 geworden was, ging ie in het weekend naar Holland Casino. Toen ie maandag terug kwam wilden wij natuurlijk weten of er in het casino nog gepokerd werd. Ja, Bart had poker gezien, maar het ging wel met andere regels dan ons spel. Hij vond het er boeiend uitzien en stelde voor dat wij het ook eens gingen spelen. Het spelletje was echter wel erg anders dan we gewend waren. Er werden geen jokers gebruikt en alle kaarten uit het kaartspel (dus ook de kaarten onder de 7's) werden gebruikt. Iedereen kreeg maar 2 kaarten en die mochten niet geruild worden. In plaats daarvan werden er in totaal 5 kaarten open op tafel gelegd en moest iedereen die combineren met z'n eigen kaarten om een zo goed mogelijke combinatie van 5 kaarten te maken. Van de 5 open kaarten werden er eerst 3 neergelegd, daarna weer één en dan de laatste. Bij het neerleggen van de kaarten mocht elke keer ingezet worden. Op aandringen van Bart moesten we dat "poker-spel" maar eens uitproberen. Na een paar potjes waren we het er over eens: een heel vreemd spel dat je eigenlijk geen poker zou kunnen noemen en waar eigenlijk ook geen reet aan was. Ons eigen échte poker was veel leuker. Nee, die nieuwe poker-variant moesten we maar snel vergeten!

De Big Game en Short-handed
In de zesde klas kwam Niels bij ons in de klas. Die hield ook wel van een potje poker. De stakes waar wij om speelden vond ie echter wat aan de lage kant. De stakes waar hij om wilde spelen vonden enkelen van ons echter aan de hoge kant. Zo ontstond de Big Game: Van Balen, Rob en Niels. In het begin speelden ze om twee keer zoveel als wij, maar af en toe wilde dat nog wel eens wat verder oplopen. Aan het eind van het zesde jaar werd echt om veel geld gespeeld.
Doordat Van Balen plaatsnam in de Big Game moesten Bart, Hennen en ik vaak met z'n drieëen spelen. Dit short-handed spel beviel mij uitstekend. Ik werd koning van het oppakken van de antes. Zeker als ik gedeeld had en er naar mij toe "gepast" werd zette ik standaard 75 ct in en mocht ik bijna altijd de drie antes oppakken. Short-handed eindigde ik geen week meer met verlies.
 

In de Big Game ging het er regelmatig stevig aan toe. Af en toe waagde Bart een shot, maar met z'n staart tussen z'n benen kroop hij meestal af; hij werd te makkelijk weggebluft en speelde duidelijk buiten zijn “comfort zone”. Ik had regelmatig een tussenuurtje tegelijk met Rob, Niels en Van Balen en het was boeiend om dan als dealer te fungeren. Raises van 5 of 10 gulden nog voor het ruilen waren geen uitzondering en er werd ook groot gebluft. Extra reden voor Van Balen en Rob om mij als dealer te hebben was het feit dat sommige buitenstaanders beweerden dat Niels wel eens wilde steken. Ik had dit zelf ook al gemerkt. Niels wilde namelijk op het eind van het schudden nog wel eens twee kaarten van onder bovenop de stapel leggen. Als hij dan ging delen kreeg hij zelf de kaart die oorspronkelijk bovenop lag. En dat wilde nog wel eens een joker zijn. Toeval? Wellicht... Van Balen was een steady winnaar dus die vond het wel best en Rob hield zoveel van het spelletje dat die ook nooit moeilijk deed. Aan het eind van het schooljaar gingen geruchten de ronde dat Rob bij zowel Van Balen als Niels 300 gulden pokerschuld had. En dat terwijl Rob doorgaans zijn verliezen toch snel betaalde... Waren het echt geruchten?

Pokeren of les?
Verslaafd zou ik het niet noemen, maar pokeren deden we graag en veel. Als het lekker ging wilden we soms aansluitend op de pauze nog wel eens een uurtje doorgaan. We wisten natuurlijk wel welke lessen we konden skippen. Duits was favoriet, want Kaasjager deed nooit moeilijk. Legendarisch waren wat dat betreft echter de lessen Nederlands met Oda. Oda vond het belangrijk dat iedereen aanwezig was. Maar ook Nederlands hadden we vaak na de pauze. En dus misten we wel eens het begin van de Nederlandse les. Niet de hele les? Nee, Oda vond het zoals gezegd belangrijk dat iedereen aanwezig was. Als wij dan na 5 minuten niet waren komen opdagen vroeg Oda "Waar zijn die jongens?" Er was dan natuurlijk altijd wel iemand die zei "Die zitten in de aula te kaarten". En dan moesten wij door een medeleerling uit de aula gehaald worden. Die kwam dan aangelopen en zei:"Jullie moeten van Oda naar de les komen". Wij trokken ons daar doorgaans niks van aan. Twee minuten later verscheen Oda echter zelf... Tja, en dan konden we natuurlijk niet blijven spelen en liepen we allemaal braaf achter kleine Mevrouw de Boer-Walta aan...

Wiskunde A-lympiade
Halverwege het examenjaar vormden Bart, Hennen, Van Balen en ik een team dat mocht deelnemen aan de finale van de Wiskunde A-lympiade. Via een voorronde waarin we moeilijke Wiskunde A opdrachten moesten maken hadden wij ons geplaatst voor de landelijke finale. We zouden in een bungalow park in twee dagen weer enkele wiskunde opdrachten moeten klaren en daarbij tegen andere teams gaan strijden. Twee dagen in een bungalowpark was natuurlijk leuk, een beetje wiskunde-vraagstukken oplossen was ook geen ramp, en de speelkaarten gingen natuurlijk mee... Toen we in ons eigen huisje enkele uurtjes met de wiskunde vragen bezig waren geweest, stelde Bart voor een break in te lassen. "Een mooi moment om een kaartje te leggen". Wij waren het daar natuurlijk mee eens: "shuffle up and deal". Een beetje genant was het echter wel toen een uur later de begeleiders vol verwachting ons huis binnenkwamen om te zien hoe die slimme leerlingen vorderden met de moeilijke wiskunde opgaves...en ons toen doodleuk al pokerend aantroffen aan de keukentafel.

Afscheid
Met de examens achter de rug zat de tijd op de Berlingh er op. En dit betekende ook het einde van mijn eerste pokerperiode. Mede dankzij het poker had ik op de Berlingh een prachttijd beleefd. De pokerpotjes met Van Balen, Hennen en Bart zouden als mooie herinneringen overblijven en over de Big Game zou ik nog menigmaal een mooi verhaal kunnen vertellen.
Tijdens de examen uitreiking kregen alle geslaagden een toespraakje van één van de docenten. Ik had het voorrecht om een speech van Oda te krijgen. Oda  sloot af met de wijze woorden: "Maurice kan het nog ver schoppen, maar dan moet hij wel wat minder gaan kaarten".
 

PhilBro op herhaling

door Philo

Na de winst van vorige week en enkele dagen later nog een finale tafel in het 4000 Euro guaranteed toernooi op Pokerheaven zat ik weer gemotiveerd aan de start. De rebuy periode kwam ik zonder kleerscheuren door en ik eindigde met zo’n 10K wat goed was voor een top 10 klassering. Vooral een all-in met 77 tegen drie anderen (33% equity volgens Pokerheaven), waarin ik tig overcards, flushdraws en straightdraws wist te dodgen hielp mee aan deze flinke stack.
In het begin van het freezeout gedeelte mocht ik weer vrijuit blinds oppakken, tot ik in 2 potjes achter mekaar een groot deel van m’n chips kwijtraakte. Eerst limpte ik met een aantal anderen mee met pocket 2en, waarna de flop er niet onaardig uitzag: A23. Ik had iedereen dik covered dus ik hoefde me niet echt druk te maken of ik hier blut zou gaan tegen een gelimpte 54 of AA. Helaas zat er dus wel eentje met rockets. De vierde 2 verscheen niet op het board en ik verloor hier aardig wat chips.

De hand direct erna kreeg ik KK en ging het geld preflop naar het midden tegen AQo. Die verdammte aas viel op de turn en ik mocht me officieel short stacked noemen. Gelukkig zat er een stel pussies aan de tafel die me een aantal rondes mijn big blind lieten behouden en m’n all-in moves niet callden.
Langzaamaan ging het weer richting bubble en werd men weer wat tighter. Alleen de chipleader wilde nog wel eens wat risico nemen. Hij leek echt niks fout te kunnen doen (binnen een kwartier kreeg ie 4x AA gedeeld waarmee hij elke keer iemand uit het toernooi kickte). Gelukkig had hij tegen mij minder geluk. Hij limpte terwijl ik op de SB zat met AK. Ik besloot all-in te gaan en na wat twijfel callde de beste man met T9s. Een A op de flop was gelukkig voldoende om de chips te mogen ontvangen.

 

Even later barste de bubble en was iedereen verzekerd van 45 Euro. Nu was het weer maneuvreren geblazen richting final table. Ik dacht Nicklas5 op een matige hand te betrappen toen hij preflop minraisete, dus ik ging all-in over de top met A8s. Hij had inderdaad geen monster hand, maar twijfelde niet om met zijn pocket 6en te callen. De flop zag er mooi uit, AA4. Ik kreeg een behoorlijke hartverzakking toen een 6 op de turn verscheen, maar de pokergoden verhoorden mijn schietgebed met nog een 4 op de river. Boem boem, Phil in de lead!
Kort erop zaten we aan de final table. Ik verloor weer flink wat chips omdat ik een paar all-ins op rij verloor, maar uiteindelijk vielen gasten toch 1 voor 1 af. Met z’n 3en over was ik in een cruciale pot niet ongelukkig door met AK tegen pocket 2en te winnen.

Heads-up tegen SALMAYO kwam ik niet echt meer in gevaar. Ik begon al te dansen toen ik met QQ tegen zijn AJ all-in ging en de flop en onschuldig uitzag, maar opnieuw viel die focking A op de turn. Scheisse, moest ik weer terugkomen van een achterstand. Hij was echter veel te tight en de blinds waren vrij hoog, dus ik drong hem langzaam maar zeker weer terug. Uiteindelijk pakte ik z’n laatste chips met een straight met Q9 tegen zijn ace high met A3. Ruim 1300 Euro in de knip, NICE!!!

Sweet! 1200 euro op Pokerheaven!

door Philo

Aangezien ik nog niet bij Corus aan de slag ben zit ik nog dagelijks online te grinden. Over het algemeen zijn het de lage limits waardoor ik weinig risico loop en genoeg verdien voor de dagelijkse onkosten, maar soms pak ik de 10E rebuy er nog even bij voor een shot op het wat grotere geld.
De prijzenpot is 4K gegarandeerd, 1200 E voor de winnaar. Ik begin niet erg best, al vrij snel moet ik opnieuw inkopen en aan het einde van de rebuy periode heb ik niet eens mijn beginstack verdubbeld, terwijl de tournament leader al met 5x zoveel als ik zit. Toch maar een add-on doen, misschien dat de kaarten nog mijn kant op zullen komen.

Na de break kan ik een paar keer eenvoudig de blinds oppakken. Ik ben niet ongelukkig als mijn pocket 6en all-in preflop standhouden tegen AQo. Mijn stack is hierdoor inmiddels boven average en ik krijg wat meer ruimte om te stelen aan m'n tafel vol rocks. Helaas word ik gemoved naar een andere tafel, want het was easy money. Mech01 aan blijkt hieraan te zitten met een vrij short stack. Na een tijdje speel ik hier een vrij cruciale pot. Ik raise vanuit MP naar 2.5x BB met KJ. Achter me reraiset een goeie agressieve speler, de rest foldt en ik krijg 3 tegen 1 om te callen. Ik ben niet blij mee met m’n KJ maar besluit toch te callen. De flop is AJ3 en ik hoop dat hij geen AK heeft. Ik besluit te checken om te zien hoeveel hij inzet.
 

Hij bet iets minder dan de halve pot, dat riekt naar weakness! Ik raise hem met bijna mijn hele stack, wie niet waagt wie niet wint. Hij twijfelt even en foldt. Ik zeg "AQ", hij typt "nh QQ". Aight.
Intussen zit Mech te wachten op een hand om te pushen. Hij krijgt hem net op het verkeerde moment, want hij besluit het er met AT in te gooien terwijl ik met AK op de big blind zit. Een 10 op de flop redt hem niet, want op de turn krijg ik er een K bij. Helaas voor Wouters, maar ik kan zijn chips goed gebruiken.
Langzaam gaan we richting final table en wordt iedereen tighter. Ik kan een hoop potten oppikken en win nog een flinke fifty-fifty met 99 tegen AQo. Als een van de chipleaders zit ik aan de FT.

Samen met een andere big stack aan m'n rechterkant pik ik de meeste potten op. De rest van de spelers wacht net zo lang to ze bijna niks meer overhebben en eenvoudig all-in gecalld kunnen worden. Uiteindelijk speel ik tegen dezelfde big stack heads up om het verschil tussen 1200 en 780 Euro. Ik begin als underdog met 250K tegen zijn 400K+, maar binnen no time heb ik m'n tegenstander onder de 100K. Hij foldt bijna alles en ik bet daarom uiteraard bijna op elk board. Hij callt uiteindelijk mijn all-in bet als ie nog 3 blinds overheeft, maar hij is natuurlijk kansloos met z'n A5s tegen mijn monster 82o. Ik win met 2 pair en krijg 1200E bijgeschreven op m'n account. SWEET!!!

Philo belazert de pokergoden

door Philo

Hoewel op lange termijn alle geluk voor iedereen gelijk hoort te zijn aan de pokertafel, ben ik zoals veel anderen één van de ongelukkigste spelers die er zijn. De pokergoden zijn me over het algemeen niet welgezind en verschillende pokersites hebben het regelmatig op mij en mijn bankroll gemunt. Zo worden mijn azen meer dan gemiddeld gekraakt, maak ik zelden mijn monster draws en verlies ik 80% van de coin flips.
Afgelopen week had ik echter een moment waarin ik (onbedoeld) de goden en software te slim af was.
Tijdens het E 10 rebuy toernooi op Pokerheaven werd er in het begin zoals gebruikelijk veel preflop gelimpt en gepusht. Na wat schermutselingen stond ik op bijna 2x de beginstack, als ik op de big blind Kc6d gedeeld krijg.
Er wordt door een aantal man gelimpt, en net op het moment dat ik het check-vakje wil aanklikken en verwacht gratis een flop te gaan zien, is het de beurt aan de small blind die all-in gaat. Het check-vakje en de call button zitten bij Pokerheaven echter op dezelfde plek, dus ik call onbedoeld. Hierop komt een van de limpers er all-in overheen en nog een limper callt all-in. Het is voor mij nog zo’n 1500 chips, dus ik moet de rest erin gooien.
Zit je dan met K6o… “GVD dat kost me weer 10 Euro.”
Maar de pokergoden waren er niet op voorbereid dat ik deze call zou maken. Een koning op de flop is genoeg om de chipleader in het toernooi te worden :D Geluk bij een ongeluk noemen ze dat!

Live Pokeren met Pasen in Holland Casino

door VC

Eindelijk was het moment aangebroken om eens live poker te gaan spelen in Holland Casino. Bij gebrek aan het traditionele BBB feest op goede vrijdag hadden MO en VC een kamer geboekt in het Ibis hotel Scheveningen om daar twee dagen lang met poker bezig te kunnen zijn. Rond half drie vertrokken we in MO’s glimmende Volvo op weg naar het grote geld. Bij het hotel aangekomen wachtte ons echter direct een bad beat, de parkeerplaats van het hotel was vol en er moest uitgeweken worden naar de parkeergarage. Kosten: 5 big blinds (26 euro) voor twee hele dagen.

Maar goed dit verlies was snel vergeten toen we lekker in het zonnetje aan een pilsner zaten op een van de gezellige strandtenten. Het mooie weer en dito omgeving gaven ons direct een vakantiegevoel. Na een lekker hapje op de boulevard togen we naar het casino. Na de 3,50 entree te hebben betaald (vreemd dat je moet betalen terwijl je toch in de eerste plaats het casino komt verrijken) gingen we op zoek naar de pokertafels. Dit duurde zo’n tien minuten, waardoor we om 19.10 uur bij de dienstdoende brush aankwamen. Dit bleek exact tien minuten na de opening van de inschrijving te zijn en was dan ook veel te laat. We kwamen als nummer 6 en 7 op de wachtlijst voor de 5/10 limit tafel. Erg stom van ons natuurlijk om zo laat te komen, wanneer de vraag naar poker zo groot is. HC Scheveningen draait namelijk wel 4 cash tafels, waardoor het overweldigende aantal van 37 (de 2/4 tafel heeft zeven seats) plaatsen beschikbaar is en tja, zelfs dat kan de vraag niet aan.

Om toch aan pokeren toe te komen lieten we ons ook maar op de wachtlijst voor de 10 euro Sit and Go plaatsen. Holland Casino snapt ook wel dat dit zo’n gigantische crapshoot is, waardoor hier geen rake wordt gevraagd. We hebben nog 2,5 uur over om koffie te drinken alvorens we aan de derde SNG van de avond deel mogen nemen. Beter iets dan niets dus vol energie gaan we van start. We wisten al dat de blind levels erg snel zouden gaan en de tegenstanders erg slecht zouden zijn, dus het voornemen is om binnen het eerste kwartier gedubbeld te zijn dan wel uitgeschakeld. De eerste paar handjes zien we toe hoe alleen het minimum wordt gebet op alle straten. VC vraagt de dealer cynisch of het een limit toernooi is en bet een hand later na enkele callers 10x de big blind waarop iedereen direct foldt. Enkele handen later krijgt hij toch zijn hele stack erin tegen de grootste min-better van allemaal (die duidelijk nog erg weinig poker ervaring had). Met top pair top kicker tegen een middle pair slaagt hij in zijn opzet om snel te dubbelen.
Het duurt niet erg lang voordat we nog met zijn vieren over zijn, waarbij MO en VC beiden nog meedoen. Helaas slaagt VC er met AK niet in om te winnen van een K8 (preflop allin) en moet MO even later het veld ruimen met een even ongelukkige preflop allin waarbij zijn tegenstander een runner-runner straat hit op de river. VC maakt echter een belangrijke call met 77 tegen AQ, waar de flop AQx liet zien, maar de turn een 7 was. Hierdoor komt hij heads up tegen de speler die even daarvoor nog met K8 overleefde. Ondanks de blinds die dan al 800/1600 zijn (10.000 chips in het spel) weet hij toch zijn tegenstander zo te bespelen dat deze enkele malen preflop foldt en pas tegen VC’s KK alles op de flop erin schuift. De eerste 50 euro prijs is binnen deze avond.




 

Zo rond middernacht zijn we dan ook aan de beurt om op de 5/10 tafel plaats te nemen. We hadden al een tijdje geraild en tot ons plezier kunnen vaststellen dat tenminste 5 mensen de flop zien, iedere pot een showdown met minstens twee maar meestal meer mensen oplevert en er wel weer weinig geraist wordt. Maar wat we daarna in enkele uren ervaren levert ons dagen gespreksstof op. Wat een niveau. Een drietal jonge vrienden, die gezellig naast elkaar zitten, callt 90% preflop en vrijwel iedere pot ziet tenminste een van hen de river. Het levert ze weinig op.
Een Chinees vrouwtje is de chaser van de avond, ze speelt elke hand met connectors, one gapped connectors, two gapped connectors en wellicht zelfs meer, maar ze is wel zo wijs om niet iedere showdown te halen. Het levert haar in ieder geval drie maal een straat met T7 op. Het geluk lachtte haar toe, ze verloor slechts zo’n 100 euro. Nog mooier maken de zogenaamde passanten het. Na twaalfen komt er regelmatiger een seat vrij die dan tijdelijk wordt ingenomen door de echte gokkers. Dit levert de mooiste taferelen op. Zo callt er één een bet op de river om vervolgens zijn hand te mucken, nog voordat een ander zijn kaarten heeft opengegooid! Een ander bet enkele malen preflop meer dan de 5 euro die is toegestaan en wordt daarop gewezen door de dealer. Even later zit hij vreemd te kijken als een ander op de turn wel 10 mag inzetten. Het is hem duidelijk te laag. Even later verhuist hij dan ook naar de 10/20 limit tafel waar een platsje is vrijgekomen.
Na even inkomen krijgt VC de geest en de kaarten. In ongeveer 2 uur tijd wint hij diverse grote potten en zijn winst stokt uiteindelijk op 405 euro. En MO? MO speelt zoals gebruikelijk tight als en rock, krijgt deze avond slechts enkele handen die voldoen aan zijn starting hands, maar die halen het niet. Hoeveel meer hij ook van het spelletje weet dan zijn tafelgenoten, hij wint geen pot. Zijn verlies is evenwel tegen de 200 euro.

Tegen drieën is het welletjes en wordt nog even de Mac aangedaan (mag je toch niet laten lopen als je op vakantie bent) voor een dubbele cheeseburger. Daarna nog een uurtje doorpraten over alle toppers hier aan tafel en dan genieten we van een welverdiende nachtrust.

De volgende dag hebben we geleerd hoe de vraag/aanbod verhouding in het casino is en zijn we ruim voor 13.00 uur aanwezig, om zodoende direct om 14.00 uur aan tafel plaats te mogen nemen. Wat een tegenvaller wacht ons echter: er wordt ’s middags alleen 2/4 limit gespeeld op een 7-handige tafel. We bedenken ons dat als dit de standaard is voor HC in heel Nederland er op zaterdag- en zondagmiddag dus slechts zo’n 70 mensen in Nederland legaal tegelijk aan het pokeren zijn en dan ook nog eens alleen voor deze lage limiet. Maar goed, we kunnen tenminste onze tijd nuttig gebruiken en gaan weer lekker aan de slag.
We zien een oude bekende van de avond daarvoor, die wel redelijk pokert, maar voor deze kleine bets iedere keer toch nog even de turn wil zien. Enkele anderen snappen er duidelijk minder van en het wachten is dus op de betere handjes om hier weer lekker aan te verdienen. VC speelt op deze 7-handige tafel met een aardige dosis agressie en krijgt na enkele goede handen ook wat respect voor zijn raises, waardoor niet altijd meer een showdown nodig is om te winnen. Hij verliest wel een dikke pot tegen de persoon die zo graag de turn ziet en ditmaal op de river zijn straat inkopte.




 

Mooi handje is vervolgens een door VC geraisde KQo, die een flop ziet met een aas erbij. Dezelfde man zit nog in de pot en checkt op de flop. VC voert zijn continuation bet uit en de beste man kondigt aan: goed nog even de turn zien en dan geloof ik je. De turn brengt VC niets beters maar door die opmerking moet nog maar een betje worden geplaatst om deze pot inderdaad weer weg te slepen. VC heeft het na 2,5 uur spelen wel weer even gezien en verlaat de tafel met 85 euro winst. En MO? MO speelt zoals gebruikelijk tight als en rock, krijgt deze middag slechts enkele handen die voldoen aan zijn starting hands, maar die halen het meestal niet. Hoeveel meer hij ook van het spelletje weet dan zijn tafelgenoten, hij wint slechts enkele kleine potjes. Zijn verlies is evenwel nihil.

Dan is het tijd voor een stukje ontspanning door, gehuld in pokeroutfit bestaande uit pokertrui met capuchon en gympen eronder, te gaan dineren in het Kurhaus. Tja, als je dan toch op vakantie bent, moet je het er lekker van nemen. Hoewel de gerechten toch dure namen hebben is het allemaal niet zo heel bijzonder, al maakt het dessertbuffet veel goed. Het is wel stampen hier, binnen anderhalf uur staan we weer op de boulevard. Door dit intermezzo wisten we al dat we niet om 20 uur aan de pokertafel konden aanschuiven, maar we hadden ons als nummer 1 en 2 op de wachtlijst laten plaatsen. We drinken eerst nog even wat koffie aan het strand en zetten dan weer koers naar het casino. Ditmaal mogen we met onze dagpas gratis naar binnen, ja als je al overdag naar deze gokhal gaat dan beloont HC je daar wel voor.

We hoeven maar een uurtje te railen, want om half 11 is er alweer een speler die zijn slag geslagen heeft dan wel blut is (waarschijnlijk het laatste) en komt er voor VC een plekje vrij. De tafel is iets tighter dan de avond daarvoor, maar het niveau niet hoger. Toppertje van het eerste uur is een Indiase man, die tegelijk roulette en poker speelt en heen en weer loopt tussen deze twee spelletjes. Hierdoor is hij vaak te laat om voor de flop zijn kaarten te bekijken, maar dit maakt niet uit, want zijn vrouw op de seat er naast is steeds zo vriendelijk om de inzet blind te callen. In feite speelt de man iedere ronde als big blind. De rest van de tafel snapt beter wanneer ze goede of slechte kaarten hebben, maar de schudmachine van HC maakt er ook wel weer een feest van. De ene full house na de andere wordt binnen geblaft en voor iedereen die ooit denkt dat internet pokerengines rigged zijn: het is in het echt precies hetzelfde. Het zit VC niet mee. Hij wint slechts twee kleine potjes en verliest er veel. Enigszins gefrustreerd speelt hij zijn KK tot de river, maar waar AA het al vrijwel nooit haalt, sneuvelen ook de heren. Hij besluit als zijn verlies is opgelopen tot 200 euro om te stoppen of in ieder geval een onderbreking te nemen. En MO? MO is ondertussen gaan zitten, heeft een pot gewonnen en speelt zoals gebruikelijk tight als een rock. Hij zit er vooral bij en kijkt ernaar maar is zo card dead als een pier. Hij zit echter naar eigen zeggen continu met een glimlach op zijn gezicht als hij het spel van de andere spelers ziet.

Om nog enkele voorbeelden te noemen: een prachtige reraise van een vrouw, die op de river haar flush maakt tegen een o zo duidelijke en al op de turn gemaakte full house. Ook leuk is een echtpaar die naast elkaar zijn gaan zitten. Ze zijn allebei vrij loose en komen menigmaal heads up te zitten. Ze blijven dan raisen en reraisen, niet begrijpend dat ze met een gezamenlijke bankroll zitten te spelen en alleen HC hier middels de rake wijzer van wordt. Maar goed, meedoen is hier belangrijker dan winnen.

De topper deze avond is echter een man, die gaat zitten, chips koopt, door de dealer erop gewezen wordt dat hij, als hij mee wil doen 5 euro moet plaatsen, dit op UTG +1 doet en na slechts een fold van UTG direct zijn kaarten muckt. Als hij het rondje erop zelf UTG zit wil hij meteen weer 5 euro plaatsen voordat hij kaarten krijgt...

De chips gaan deze avond echter naar het chineze vrouwtje die er de avond ervoor ook was. De dealer en zij liggen elkaar niet zo. Al enkele malen krijgt hij in onverstaanbaar gebrabbel commentaar van haar als ze een draw mist. Commentaar van de dealer: ga toch Nederlands leren. Dan gooit hij per ongeluk bij het delen van de pockets een 6 open. Zij foldt en er valt een mogelijke straat voor iemand die 87 zou hebben gehad (op de river pas, maar dat terzijde). Ze wordt kwaad op de dealer, want door het opengaan van die 6 had zij haar 87 gemuckt. Als hij weer deelt vraagt hij haar cynisch of ze haar kaarten open of dicht wil. We kunnen er wel om lachen.

VC schuift voor de laatste anderhalf uur ook weer aan. Deze uren hebben duidelijk het meest potentieel, want menige speler heeft dan teveel gedronken en er schuiven nog meer passanten aan die geen kaas hebben gegeten van het spel. Het blijft deze avond echter treurnis, want opnieuw halen zijn pocket heren het niet en verder zit er ook slechts een gewonnen potje in. Het verlies loopt op tot boven de 100 euro. MO zit intussen nog altijd te genieten van zijn eigen discipline. Doe het hem eens na om gewoon rustig te wachten op echte handen in een veld dat zo aan het freaken is. Hij krijgt ze helaas niet deze avond en verliest enkele tientjes.

Napratend over dit avontuur kunnen we stellen dat het spelen in HC met behulp van ABC poker in principe tot redelijke winst moet leiden. Wij hebben dit per saldo niet weten te bereiken helaas, maar ja, dat is ook poker en we weten na de vele boeken die we gelezen hebben wel dat we het op lange termijn moeten zien. Jammer dat we niet echt de tijd hebben om die lange termijn te halen, maar we zullen zeker nog eens terugkomen. In ieder geval hebben we genoeg Sklansky dollars verdiend, voor wie deze term begrijpt.

Ook kunnen we beamen dat er in Nederland een grotere vraag naar poker is dan het legale aanbod. Al zijn we het er ook over eens dat poker in HC voor de meesten slechts een gokspel is en mocht er ooit een rechter zijn die anders beslist, dan is hij vast een illegale internetspeler en heeft hij nog nooit aan de 5/10 tafel in Scheveningen zitten spelen.

Hoe verdien je gratis geld
door VC

Ergens op een forum in pokerland las ik over een gigantische deal bij het online casino 888.com. Door een storting van 200 dollar te maken kreeg ik een bonus van 200 dollar, die ik direct kon gebruiken om mee te gokken. Het enige wat ik moest doen om die bonus ook als geld uit te kunnen cashen was deze 20 keer inzetten. In totaal 4.000 dollar dus.
Nu is er vrijwel geen makkelijkere manier om geld te verdienen.
 

Geheel risicoloos, want mijn oorspronkelijke 200 gestorte dollar kon ik meteen weer uit laten betalen, waarbij de bonus bleef staan om mee te gokken.
Nu weet iedereen dat het casino altijd winnend speelt. Alleen is de marge die het casino haalt bij sommige spellen niet zo groot. Als je blackjack perfect speelt, dan wint het casino op lange termijn slechts een half procent. De perfecte blackjackstrategie is simpel en her en der op het web te vinden.

Alles wat ik dus moest doen was 4000 keer 1 dollar inzetten en dan die strategie volgen. Verwacht resultaat is 20 dollar verlies, dus 180 dollar als schone winst die ik zou kunnen cashen (met een risico van nul).
Zo gezegd zo gedaan, ik begon lekker te klikken. Alleen gaan 4000 handjes natuurlijk niet zo snel, dus al gauw begon ik wat meer in te zetten. Het ging me goed af en na een tijdje spelen stond ik op een leuke winst.

Uiteraard ging het vrijspelen van mijn bonus door de wat hogere inzetten een stuk makkelijker, dus aan het eind van een avondje spelen kon ik een vet bedrag van meer dan 300 dollar winst laten overschrijven naar mijn postbank rekening. Ik moet zeggen dat ik nog nooit zo makkelijk geld heb verdiend.

Pokeren als een malle in Melbourne
door Philo

Zoals in het vorige report stond, waren de verwachtingen hooggespannen m.b.t. de Aussie Millions. Al tijdens een van de eerste dagen struikel ik bijna over een manneke van 2 turfen hoog die een beetje mans om zich heen staat te kijken. Het blijkt Dan Negreanu himself te zijn, een van de groten (spreekwoordelijk) des pokerscene's. Hoewel ik uiteraard fan van hem ben weet ik zo snel even niks te zeggen, dus ik laat hem verder met rust. Het toernooi dat die dag gespeeld wordt is 3000$ PLO R&A, met deelnemers als Tony G, Andy Black en Mark Vos. De hoofdprijs van 150.000$ is niet gek en gaat uiteindelijk naar Jesse Jones.
Ik schrijf mezelf in voor de wachtlijst van het niet mis te verstane 5/10$ limit Hold'em spel:p Het zou een lekkere sessie worden tot diep in de nacht, met een netto winst van een kleine 500$. Naast mijn tafel is intussen de final table van het 3K PLO toernooi gaande, met af en toe flink wat geschreeuw als gasten all-in gaan. Als ik vraag of ze het wat rustiger aan kunnen doen omdat ik me op mijn 5/10 spelletje wil concentreren zwakt het schreeuwwerk wat af:p
De volgende dag wordt het 100.000$ buy-in toernooi gehouden, waaraan de echte toppers meedoen. Gus Hansen, Phil Ivey en Patrick Antonius zouden uiteindelijk buiten de prijzen vallen, de hoofdprijs van 1.000.000$ gaat naar Eric Lindgren die Eric Seidel (te zien in Rounders) heads-up verslaat.
Tijdens deze dag krijg ik weer gunstige kaarten tegen nog gunstigere tegenstanders, wat een lucratieve combinatie blijkt te zijn. Opnieuw verlaat ik de tafel met meer dan 400$ bovenop de 200 waarmee ik begon. Intussen raak ik aan de praat met Veron, een Nederlander van 21 die zich voor het Main Event heeft gekwalificeerd (buy-in van 10.000$, hoofdprijs van 1.5M) door een gratis online toernooi te winnen. Hij neemt toevallig plaats aan mijn tafel en blijkt ook redelijk bezeten van het spelletje en kent een hoop theorie. Erg relaxt om weer eens op 'niveau' over poker te praten en hier en daar wat nieuws op te steken.

 

 

 
 
Het Main Event wordt gesierd door een hoop grote namen, waaronder Ivey, Hansen, Ferguson, Negreanu, Antonius, Lisandro, Tony G, Hachem en nog een hoop meer. Veron zegt me dat hij ervoor bidt niet rechts van Gus Hansen te zitten tijdens het toernooi. Hansen is mega agressief en die wil je niet keer op keer in de pot tegenover je hebben uit positie. Als ik de volgende dag de pokerroom binnenloop en m'n Nederlandse maat aan tafel 23 zie zitten, kan ik een lach niet onderdrukken als Gus 2 seats verderop links blijkt te zitten:p Good luck Veron.
Het zou hem echter niet veel deren, want aan het einde van dag 1 zit Veron met 2x de gemiddelde stack, zelfs meer dan Gus Hansen heeft. Helaas zal het de volgende dag minder gaan en wordt hij door de uiteindelijke runner up van het toernooi gebust. Good game, 135e van de 750, jammerlijk buiten de money.
Gus Hansen stoomt door om het event te winnen. Tijdens het toernooi loopt ie wat mans te doen en vrouwen te versieren, het oogt allemaal alsof hij totaal niet op het spel let. Intussen pakt hij echter pot na pot en weet ie door goeie reads handen slim weg te leggen of juist te bluffen. De heads up sessie is uiteindelijk tegen Jimmy Fricke, een 19-jarig zwaargewicht uit de USA. Het wordt een kort maar spannende clash, waarbij Hansen z'n klasse toont door een all-in bet te callen met A high tegen een straight draw en uiteindelijk met pocket azen de boel te maken.
Na afloop van het toernooi is er een players party in een luxe tent in het casino. Ik kan met Veron mee als guest. Lachen om bij te zijn in je goedkope kloffie: gratis champagne, de huldiging van de winnaar, een optreden van Kylie Minogue (mooi vrouwke!) en wat blikken op bekenden (o.a. wat pokerspelers en Norman Chad, poker commentator van ESPN).

 

 



Ik heb zelf ook lekker lopen spelen de afgelopen weken. Na de eerste sessies die in de vorige reports staan ging het pas echt tekeer. De tegenstand aan de lagere tafels van Crown Casino blijkt behoorlijk slecht te zijn, zowel op de 5/10 limit tafels als 1/2 no limit. De winst is intussen gegroeid naar ruim 2000$. Spelers zijn vooral passief en callen veel te veel. Preflop standards zijn bijzonder laag en over positie wordt totaal niet nagedacht.
Verschillende gasten krijg ik op tilt (niet echt bewust) omdat ik een aantal flinke potten voor hun neus wegkaap. "You go to other table", "You hit every f*cking hand", "I want to win my money back from one specific guy at this table". LOL! Ik probeer gewoon beleefd te zijn aan de tafel en geen gezeik uit te lokken, maar zoals het gezegde klinkt is het 'immoral to let a sucker keep his money'.
Een ervan begon te morren nadat hij mijn raise (met AA) met zijn J7o cold callde en bleef meegaan met een pair of J's nadat ik hem op de turn check-raisete en op de river opnieuw inzette. Enkele potten later kreeg ik quads 9s tegen z'n maat die naast hem zat en een straat maakte (check-bet-raise, reraise, reraise, call op de river, 10$ per bet:D). Nog meer gezeik. "That's poker mate", zei ik m, maar dat drong niet door.
Met no limit won ik ook wat mooie handen. Een pot krijg ik AQo op de cut-off seat. Ik raise enkele limpers naar 15$, in de hoop de pot te pakken of heads-up te komen tegen een van de limpers. Ik krijg echter 3 callers, waaronder de button. Meer dan 60$ in de pot dus, flop is QJT van verschillende suits. Voor me wordt 2 keer gecheckt en ik bet 55$, bijna de pot. De button gaat direct all-in voor nog eens 80$ meer. Even daarvoor heb ik m al een flinke bet zien callen met middle pair, dus ik weet dat ie niet huivert om zijn geld in het midden te gooien met een matige hand. Dat en het feit dat hij zo snel all-in ging doet me denken dat ik voorlig met m'n TPTK en gutshot draw. Ik besluit te callen en vind het niet ongunstig als ik hem 99 zie opengooien. Turn en river zijn blanks, dus ik mag weer wat $$$ opstapelen (ik kan al aardig wat met die chips omgaan btw, in mekaar schuiven en laten rollen enz :p).

 



Enkele keren ben ik met verlies weergekeerd, omdat ik overklast werd of te slechte kaarten kreeg. Een flinke pot die een verliesmiddag inluidt verlies ik met 44, flop K84, turn K en river K. Het is de 2e pot die ik speel aan de tafel in een limit game. Ik wil agressief beginnen en hoop met een raise de drie spelers achter me uit de pot te kicken (misschien wat loose maar dan kan ik meteen zien wat voor volk er aan tafel zit). Ik word echter gereraised, en uiteindelijk wordt er na een rondje om callen nog gecapped door een vent met KTo. Met 5 zien we de flop, ik bet en word door 4 man gecalld. Op de turn kan ik met mijn full house de speler met KT check-raisen en de pot naar meer dan 250 liften (nog een caller mee). Helaas raakt hij een van z'n outs (3 10en, 1 K of 3 8en) en verlies ik een hoop chips.
Ik zou nog tig boeiende potjes kunnen beschrijven (zoals die keer dat ik met QQ een set flopte, of met AK 100$ van een Chinees meisje aftroggelde, of met AA preflop capte en gekraakt werd, of...) en moeilijke beslissingen kunnen posten (zoals dat ik 77 als overpair weglegde tegen een all-in bet, of met TPTK een check-raise callde, of met JJ een all-in reraise callde), maar dan wordt het verhaal ietsje te lang. Het zijn over het algemeen dezelfde dingen als online gebeuren, maar dan in het 'echt'.
Voorlopig zal het waarschijnlijk niet van poker komen, behalve het 'hostel/camping-poker' tegen andere reizigers. Vrijdag verlaat ik Melbourne en daarmee laat ik Crown achter me. Misschien dat ik nog eens terugkom of dat er elders in het land nog een pokerroom te vinden is, anders zal ik aan het fruit plukken oid moeten beginnen.
Het wachten is nu op de BBB heads-up games, waarbij ik mijn online kunsten weer eens mag testen. Morgenavond nog een laatste casino sessie, het zal een emotioneel afscheid worden...

Cash game bij de Aussie Millions
door Philo

Na een nachtrit van 12 uur in de bus vanuit Sydney kom ik aan op het South Station van Melbourne. Aangezien ik naast de dikste en breedste persoon in de bus zat moest ik mezelf opvouwen in m'n stoel en heb ik geen minuut slaap kunnen vatten. Met een soort jetlag gevoel word ik in Melbourne gedropt om 6 uur in de morgen. Na een tukkie op een bankje kan ik om 10 uur inchecken in m'n hostel, waarna ik me asap richting Crown casino begeef. 

Het eerste wat opvalt zijn alle reklames voor de Aussie Millions, het grote evenement dat de pokerspelers in het casino de komende weken bezig zal houden. De aanwezigheid van Joe Hachem, Phil Ivey, Chris Ferguson en anderen moet de mensen warm maken voor het evenement. In het Bluff magazin dat gratis wordt uitgedeeld (soort van Australische CardPlayer) staan de namen van nog een hoop pro's die mee zullen doen.

Ik heb eerst niet het plan om zelf al te gaan spelen deze eerste dag, omdat ik super gaar ben en ik wel een paar weken in Melbourne zal verblijven. Als ik een tijdje binnen ben kan ik de verleiding echter niet weerstaan en laat ik me als Phil B op de waiting list zetten. Het spel is 1/2$ no limit met een verplichte buy-in van 60$, vrij short stacked dus zolang je nog niet verdubbeld bent. Hoewel ik niet heel slecht speel brengt de sessie weinig goeds. Na een paar uur ben ik 100$ achteruit en besluit ik dat het tijd is om te gaan, morgen is er weer poker. Het verlies komt o.a. doordat m'n straat tegen een hogere straat oploopt (T7 vanuit de blind tegen QT met 89J op tafel) en m'n KK gekraakt wordt door een vrouwtje met Q7.

De volgende dag ben ik weer terug om opnieuw een paar uur no limit te spelen. Het is geen bijzonder boeiende dag verder, uiteindelijk vertrek ik met 150$ profit. 

Een paar dagen later is het tijd om serieus poker te gaan spelen. De wachtlijst voor de no limit tafels is erg lang, dus besluit ik om 5/10$ limit te gaan spelen. Er wordt een nieuwe tafel opgestart waar ik (om 3 uur pm) met een zooi prutsers aan mag plaatsnemen. De eerste paar handen brengen niet veel voor me, maar ik kan gelijk zien dat het geen experts zijn aan de tafel. Tegenover me zitten 2 vrouwen, eentje van +100kg die over de hele dag een flop percentage van 80% zal halen. De ander is rond de 40 en kijkt superserieus alsof ze aan de final table van het main event zit, ze neemt geen blad voor de mond als ze een paar beats te verwerken krijgt ("God damn"). Naast deze 'dames" zit een Indonesier die de hele dag een glimlach op z'n gezicht heeft. Hij moet wel 4x rebuyen voor 100$, maar hij blijft lachen. 
Links van me zit een man die wel slim overkomt, maar als ie aan me vraagt "a full house is higher than a flush right?" begrijp ik dat hij geen wereldspeler is. Verder nog wat onbeduidende gasten.

Al vrij snel kan ik een +100$ pot binnenslepen als ik AA gedeeld krijg. De flop is Axx met 2 hartens, 4 man ziet de flop. Na een bet op de flop en op de turn ben ik heads up tegen een gozer rechts van me. River is nog een harten, maar pairt een van de kaarten op tafel. Het gaat check, ik bet, raise, reraise, reraise:D Helaas is de cap op 4 bets per ronde, dus ik call en laat m'n Aces full zien. Chop chop!

De meeste flops worden door meer dan de helft van de spelers gezien, behalve als er geraist wordt, maar over het algemeen zijn ik en een vent rechts van me de enigen die voor de flop raisen. Ik win wat potjes en verlies wat potjes, opvallend is dat mijn pocket 10s 2x standhouden en ook QQ het redt tegen 4 man.

 Helaas verlies ik een enorme pot (200$) met KK als fatlady voor de flop mijn reraise callt met QTo en op de river een derde Q krijgt. Ik krijg nog 2 keer AA gedeeld maar win er niet veel mee (ik wil niet met teveel spelers naar de flop dus probeer ik overtuigend m'n chips in het midden te gooien, wat redelijk afschrikt). 
Na een uurtje of 4 spelen begin ik wat in te dutten, maar ik word gewekt door wat herrie verderop. Een dunne gozer staat te schreeuwen tegen een brede gozer aan z'n tafel ("what's the matter with you?") en de brede wil hem aanvliegen. Vanuit het niets schieten vier kale grote uitsmijters ertussen (waar ze vandaan kwamen weet bijna niemand, want normaal zie je ze nergens) en grijpen de brede gozer bij z'n nek. Er moeten er nog twee bijkomen om hem de zaal uit te sleuren. Geen idee waar de ruzie om was, maar het was wel lachen om te zien:D Volgens een vent naast me wordt die gozer naar een dark chamber meegenomen voor wat spanking...
Grappige vent trouwens, een jaartje of 40 en vol humor (en licht naar alcohol ruikend). Hij heeft z'n vrouw over de hele avond 4x gesmst dat het wat later zal worden dat ie thuiskomt. Hij mag mij ook wel en waarschuwt me met een klein tikkie als ie goeie kaarten heeft, niet ongunstig uiteraard. Net als ik heeft hij een hekel aan 'the big woman over there who keeps calling everything' en om de 5 minuten moet ik even kijken naar een beautiful lady die ie gespot heeft in de zaal :)

Intussen is m'n stack langzaam gegroeid naar +250$ als het al ruim na middernacht is. Achter me is de final table van het limit Omaha hi/lo toernooi bezig (waar onder andere Tony G en Rob Hollink aan meededen). Ik besluit nog heel even door te spelen, ik heb nog steeds het idee dat ik een van de beteren aan de tafel ben dus waarom zou ik dan stoppen..? 

Na wat onbeduidende potjes zie ik voor de 4e keer deze dag AA voor me liggen, twee rode azen dit maal. Voor me is het call, call en raise, dus ik reraise. 3 man (!), waaronder fatlady uiteraard, callen mijn reraise en de 3 anderen zijn ook in de pot, dus we gaan met z'n 7en naar de flop. 
Even tussendoor, er was een pot waarbij we met 8 van de 9 naar de flop gingen en preflop gecapped was. Ik zat op de button met 32s en hoopte cheap mee te gaan, loose maar ik dacht de odds te hebben. BB raisete met AA, het 40jarige vrouwtje wilde callen maar gooide een chip te veel in het midden, waardoor ze automatisch reraisete (ongewild dus). Iedereen weer mee en AA maakte de capraise. Uiteindelijk won AKs door een flush, met dezelfde suit als ik dus deze pot kostte me 45$. Uiteindelijk ging het om zo'n 300$ pot...
Goed, verder over m'n rode azen. Flop is KJx met 2 ruitens. Ik bet en 4 man mee. Turn nog een ruiten, ik heb dus een nutflush draw en overpair. 3 gasten mee naar de river, wat nog een J is. Dit is teveel voor mijn dierbare azen, een vent links van me callde mijn reraise preflop met KJo, en mag zich eigenaar noemen van de 250+ pot. Damn.
Na nog een flnke beat ben ik weer terug naar 60 winst, shit shit shit hele dag voor niks geweest..? Maar het lot is me toch welgezind. Met A6s limp ik vanuit middle position na 2 andere limpers. Fatlady raiset vanaf de button met KK, 6 man ziet de flop van K45 met 2 klavers. Turn is een 3 en river een 2. We zien met 3 man de showdown, waarbij mijn 6high straight wint van 3 kings en een 5high straight. W00t, weer boven de 200 profit. Ik win nog een redelijke pot en besluit dat het welletjes is geweest. Na een 12 uur sessie ga ik om 3 uur voldaan terug naar m'n bed.

Poker down under
door Philo

Na veel pokeren met Hollanders en Engelsen en een toernooi in een buurthuis met Aussies is het tijd voor het echte werk. Het eerst bezoek aan het Star City Casino in Sydney bracht weinig boeiends. Een wachtlijst van meer dan 3 uur weerhoudt mij van poker, er is een groot toernooi gaande waardoor de meeste tafels en dealers niet voor cash games gebruikt kunnen worden. Na even in het casino rond te hangen keer ik met mijn gezelschap terug.
Enige dagen later probeer ik het weer, samen met Ralph stap ik in de monorail richting Darling Harbour. Er is een wachtlijst van ongeveer een uur, ik laat me op de lijst voor 1/2 $ no-limit Hold'em zetten, verplichte buy-in van 80$. Als voornaam zeg ik "Phil", als eerste letter van m'n surname zeg ik "P". De beste man achter de balie verstaat echter "B", waardoor ik als "Phil B" op het scherm kom te staan :D
Na een half uur krijg ik een sms: Phil B, your 80$ no limit Hold'em seat is available. Ik spoed me naar tafel 8 om mijn geluk en skills te beproeven. De rest van de dag is het beschrijven eigenlijk niet waard. Slecht spel van bijna iedereen aan de tafel, maar ik wacht vergeefs de hele middag op goeie kaarten om hier gebruik van te maken. 93, 72, J6, etc. Bluffen begin ik niet aan omdat 90% toch wel gecalld wordt. Resultaat na 5 uur spelen: -$70, nog een meevaller.
Snel weer terugkomen en hopelijk betere kaarten gedeeld krijgen!

Ik heb de tip gekregen om al om half 12am in het casino te zijn omdat de tafels dan opnieuw worden 'opgestart'. Er staat een rij voor de kassa en alle tafels zijn leeg op het moment dat ik aankom. Ik mag aan tafel 9 plaatsnemen. Met 7 man aan de tafel beginnen we te spelen. De eerste hand krijg ik KJo gedeeld. Na overdenken van de vorige sessie heb ik me voorgenomen om direct agressief te spelen, dus ik raise naar $12. Een Aziatisch vrouwtje van een jaar of 50 besluit te callen, de rest foldt. Flop komt Kxx, turn is 8 en river is 8. Ik bet op flop turn en river en het vrouwtje besluit 3x mee te gaan met K4o. Mijn J kicker wint een flinke pot voor, lekker begin!
Het niveau is beduidend hoger dan vorige keer. Behalve het oude vrouwtje (dat door ziekelijk veel geluk toch flink wint) en 2 andere Aziaten die niet echt weten wat ze doen, spelen de meesten toch met gezond verstand. 
Links van me zit een gozer van rond de 20. Hij zal uiteindelijk voor wat bad beats en een domme tilt actie met een verlies van 200$ en een slecht humeur de tafel verlaten. Rechts zit een zwaargewicht van een jaar of 50, die zegt ooit for a living te hebben gespeeld. Hij heeft 'alles al meegemaakt', maar nadat zijn pocket azen 2x zijn gekraakt (door het Aziatische vrouwtje, beide keren met QQ) zit hij een paar uur lang te zaniken over de pech die hij heeft. Met deze gasten zit ik een beetje te discussieren over acties en wat voor kaarten anderen zouden kunnen hebben.

Terug naar het spel. Na die eerste pot en wat steals sta ik op +$60, maar het gaat daarna bergafwaarts. Ik mis een hoop flops met goeie kaarten en een dikke draw naar de nut flush kost me bijna mijn hele stack. Scheisse, tijd voor een rebuy alweer...
Niet veel later volgt een cruciale pot die de ommekeer zou betekenen. Met J9 van harten call ik een kleine raise vanuit mijn BB. 5 man ziet de flop: QJJ met 2 schoppen. Ik ben als eerste aan de beurt en denk erover voor een all-in checkraise te gaan. Ik check, de preflop raiser zet $10, 2 man callt. Ik zeg "all-in" en doe een schietgebedje. De dealer zegt dat het om 65 dollar gaat en 2 man callt (ik hoopte dat iedereen weg zou gaan...). 1 van hen heeft J10, de ander K4 van schoppen. YIKES, weinig kans dat ik deze nog win. Turn is een 8 van schoppen, en ik maak me al klaar om te vertrekken. Maarrr river is nog een 8, en ik split een flinke pot met m'n Js full of eights :D Lucky, maar dat mag wel een keertje. Vanaf dan gaat het als een trein. Bluffs worden niet gecalld en value bets wel. 

Een heerlijke pot komt als ik tegen AA aankijk. UTG limpt, ik ben daarna en raise naar $20 (10x BB). De oplettende speler zou begrijpen dat ik minimaal QQ moet hebben (de oud-pro naast me had het iig door), maar gelukkig zijn er niet veel oplettende spelers aan tafel 9. M'n 'maat' links van me callt flat, achteraf bleek met 98s. Hij had waarschijnlijk ooit gehoord dat dit een goeie hand is in NL Hold'em, maar begreep niet dat je deze weg moet gooien als het preflop al om 30% van je stack gaat. Nog mooier wordt het als een ander voor een flinke stapel chips all-in gaat. Hoewel technisch gezien al niet meer nodig (de all-in is meer dan de caller links van me heeft) ga ik overtuigend all-in eroverheen in de hoop heads-up te komen. Het lukt want de eerste caller foldt zijn 98s en tot mijn vreugde zie ik dat ik tegenover AKo zit. De tafel brengt niets bijzonders en een dikke pot wordt naar me toegeschoven. Veel paarse chips ($1), een hoop rode ($5) en zelfs een paar groene ($25), niet ongunstig :D Heerlijk om die chips op te mogen stapelen, ik kan er al bijna een mooi bouwwerk van maken. 
Ik win nog wat potjes en verlies er een paar. Als ik een stack van $400 heb vind ik het tijd om te gaan cashen. Morgen is er weer poker.
Misschien vind ik de komende week nog tijd om een dagje te spelen, anders zal ik het Crown Casino in Melbourne volgende maand even platspelen.
To be continued..

One Kay Pay Day
door Philo

Om kwart voor acht kom ik met broers VC en MO binnen, het is nog vrij rustig. De sfeer heeft wat van de darttoernooien waar we een aantal jaar geleden fanatiek aan deelnamen. De tafels staan klaar met chips van dezelfde soort als waar we onze homegames mee spelen. MO baalt dat hij z’n eigen koffer met chips niet mee heeft, dan had ie alvast met een dubbele stack kunnen beginnen. We spelen No Limit Hold’em, beginnend met 2000 aan chips en twee blinds van beide 25. Er is 1 rebuy mogelijk (alleen als je blut bent) en een add-on tijdens de eerste pauze.
We vertellen Piet de organisator dat we vrienden van Wouters zijn en er zin in hebben. Na betaling van 35 Euro trekken we blind een kaart uit de stapel om te bepalen op welke seat we plaats kunnen nemen. MO pakt klaver 6, VC de 7 en ikzelf de 9 van klaver, dus van de 50 te vergeven plaatsen zitten we focking naast elkaar. Als Wouters een kwartier later binnenkomt en na betaling de klaver 10 uit het pak vist, is het feest compleet. Hoewel het gezellig is met z’n vieren bij elkaar aan de tafel te zitten, is het jammer dat we elkaar van de chips moeten beroven. Tevens is de kans op donkeys aan de tafel kleiner (we zien elkaar toch als degelijke spelers).

Na een bak koffie en glas bier gaan we van start. De enige andere bekende aan de tafel is een oud klasgenoot van MO, Van Balen. De pokergeschiedenis met hem gaat ver terug in de tijd, aangezien MO met hem op de middelbare school (meer dan 10 jaar geleden) tijdens vele tussenuren de voorloper van de BBB-poker-variant heeft gespeeld. “Dit is niet met 5 kaarten in je handen hè, Maurice” grapt Van Balen.
De eerste hand raiset MO 3x BB vanuit early positie, met zijn QQ mag hij de blinds oppakken. Na nog wat onbeduidende potjes kijk ik op 2 plaatsen voor de button neer op A6 van schoppen. Early positie limpt, ik limp ook en de SB en BB checken om de flop te zien. Ik ben verheugd door de verschijning van J66 rainbow op tafel. De drie spelers voor me checken, ik besluit ook te checken. Turn is een 7, de BB bet iets (halve pot), ik maak een raise en BB callt. We zien heads-up een 2 op de river verschijnen. BB checkt, ik bet de pot en hij gaat all-in. Ik call en BB laat 86 zien, mijn A kicker wint de pot voor me. “Tja, frog trouble noemen ze dat” zegt VC. Double up na een kwartier spelen, lekker begin!

Terwijl de blinds omhoog razen (levels van 15 minuten), zakken we alle 4 wat terug. Vlak voor de pauze probeert MO nog wat chips te vergaren door een reraise te maken met QQ, maar hij loopt tegen flinke tegenstand op, aangezien er twee spelers met KK zitten. Ze gaan all-in preflop, en als er vier hartens op tafel verschijnen mag een van de gasten met pocket kings de pot oppakken. Eerder was de “Rebuy!” kreet voor andere spelers, nu is MO aan de beurt.
Tijdens de pauze maken we net als de meesten gebruik van de 20 Euro add-on. We bespreken hetgeen tot nu toe gebeurd is en hoe verder te gaan. Het prijzengeld zal zijn: 1000 E voor nummer 1, 650 E voor 2 en 330 E voor de derde plek. Beste bedragen dus! Nummers 4, 5 en 6 krijgen een minder beduidend bedrag, hoewel de moeite waard. Aangezien de blinds rap omhoog gaan en daardoor onze M vrij klein is, concluderen we dat een snelle double up waarschijnlijk noodzakelijk is om een kans te maken op de hoofdprijs. De pauze is voorbij, game on..!

Al vrij snel klinkt er applaus aan de andere kant van de zaal, de eerste uitvaller is een feit. Spoedig volgen er meer. Ook onze tafel is een waar slachtveld waarbij broeder- en kameraadschap even niet tellen. Wouters limpt met KJo, en verlaat het strijdperk als hij een all-in checkraise van VC (als big blind) callt op een flop van J22. VC toont AJ en wint een flinke pot. Een welgemeend applaus klinkt voor onze Mechanic. (Hij heeft gelukkig goeie muziek op z’n iPod en er worden flesjes Heineken geserveerd, dus hij zal de avond wel doorkomen).
Niet veel later pak ik in early positie AKo op en raise 3x BB. Iedereen t/m de button foldt, maar MO op de SB gooit er een flinke reraise in. Ik hoop op een coin flip situatie tegen QQ/JJ of ook AK (en bidt dat hij geen AA of KK heeft). Aangezien ik de hand niet meer zal folden ga ik all-in en MO callt met QQ. De flop brengt een A en ik verdubbel. MO begon de hand met meer chips dus hij leeft nog. 

Verschillende spelers gaan blut en even later valt ook het doek voor VC. Na een hoop slechte kaarten te hebben gefold wordt hem AJ gedeeld. Vanuit de SB hoopt hij met een flinke raise een limper en de BB tot folden te brengen, of eventueel door een mooie flop een flinke pot te winnen. BB callt de raise, de limper muckt. De flop van KQJ is niet onaardig en VC besluit te pushen. BB callt resoluut en keert pocket Azen om… Yikes! Een J of 10 blijven uit dus het is jammerlijk railen geblazen voor VC. De (zittende) ovatie is een schrale troost voor deze vroegtijdige aftocht.

Korte tijd hierna raak ik het grootste deel van m’n stack kwijt door een lastige (en domme!) call met A9 van klaver op een flop van A82 tegen A8 die op mijn raise All-in gaat. Ik val terug tot een M van 3, dus het wordt overleven en pushen. Ik mazzel met K4 tegen K9 (4 tegen 1 shot, een 4 op de turn :D) en weet met nog wat all-ins (die niet gecalld worden) weer enigszins terug te krabbelen. 
MO is ondanks de beat tegen mijn AK weer redelijk teruggekomen. Een early positie all-in met AJ van hem wordt gecalld door 3 man. Ongelofelijk maar waar, opnieuw zitten er twee met KK. De ander heeft QQ. De flop brengt een verlichtende A, dus Mo denkt een flinke pot te mogen ontvangen. De Q op de river is minder prettig… De speler met QQ had echter de kleinste stack, dus een aardige side pot houdt MO nog in leven. 
Enige tijd later valt spijtig alsnog het doek. Gedwongen door een lage M gaat Master MO all-in met KQ. Iedereen lijkt te folden, maar de BB callt zonder twijfel: AQ. De flop brengt als eerste een K, maar die wordt gevolgd door een boer en een tien voor een grote straat voor de BB. De laatste drie azen (voor een split pot) blijven in het deck, dus MO voegt zich bij VC en Wouters langs de kant. Shit, nog als enige over en geen bijzonder grote stack…

Gesteund door mijn metgezellen aan de rail manoevreer ik me richting final table. Het gaat rap als er 3 spelers voor me all-in gaan met een kleinere stack en ik met AK van harten in mijn handen zit. Mijn 2 paar azen en heren is uiteindelijk het hoogst. Boem boem boem! 3 man weg en nog 8 over: de final table is bereikt. Onder andere zijn nog over bekenden Mike Veldhuis en Paul Klomp.
1000 Euro is niet mis te verstaan, en iedereen lijkt wat gespannen. Mijn voorstel om de totale pot door 8 te delen wordt niet serieus genomen, dus we gaan weer aan de bak. De stacks zijn relatief laag ten opzichte van de blinds, en ik weet gelukkig snel wat potten op te pikken, waardoor ik een van de chipleaders word. Er vallen twee spelers af, ik probeer intussen scherp te blijven en uit de problemen te raken. Af en toe een blik naar de railers (en een knik terug) zegt me dat ik goed bezig ben J
Ik krijg een moment van vrees nadat mijn dikke raise met pocket 9s gecalld wordt en de flop KJ3 biedt. In een ultieme poging de grote pot te winnen ga ik all-in (zo goed als committed). De caller twijfelt een eeuwigheid en muckt uiteindelijk z’n kaarten. Pfew! Hij had geconcludeerd dat zijn pocket 6en niet voldoende zouden zijn… 

Even later worden mijn pocket azen Paultje Klomp fataal. Nog 4 man over, waaronder een 16 jarig kereltje dat door iets te veel bier amper nog uit z’n woorden kan komen. Hij heeft een dikke stack, maar weet niet meer precies wat ie aan het doen is (als we vragen hoeveel hij precies wil raisen mompelt ie terug “ik zit te denken, ouwe”). Ik neem me voor zijn blinds niet te raisen tenzij ik minimaal twee plaatjes of een pocket pair gedeeld krijg. Net op het moment dat hem een ontnuchterende fles spa blauw wordt aangeboden wordt z’n all-in met Q3o gecalld door J9o (!). De J op tafel is hem noodlottig en we zijn met 3-en over. Als ook Mike Veldhuis uiteindelijk zijn stack van anderhalf keer de big blind kwijt is, speel ik heads up om het verschil tussen 650 en 1000 Euro.

Er zit nog een man of 20 nog langs de kant te kijken, enkele ‘kenners’ onder hen. Een van hen zegt aan onze bets ongeveer te kunnen zien wat voor kaarten we hebben, een volgende is ‘goede vriend’ van Noah Boeken. VC is intussen een discussie begonnen met een andere pro. Ik heb overigens nog een extra supporter, die zegt voor ‘hem hier’ (mij dus) te zijn, omdat ie dan kan zeggen dat hij door de winnaar uit het toernooi is gekickt J. Intussen is er nog een side game aan de gang (1/2 Euro no limit) waar de manse mannen kunnen laten zien hoe goed ze zijn.

Ik bied aan om het totaal door 2 te delen, maar na enige twijfel zegt mijn tegenstander (met een 2 keer zo grote stack) verder te willen spelen. Bij de tweede hand die we spelen krijg ik 55. Ik ga direct all-in en nadat m’n opponent zegt “fuck it, ik call je” laat hij J9 van harten zien. Het lot is me welgezind door een 5 op de turn, en we ruilen van stackgrootte. W0000T!
Ik probeer vervolgens met matige kaarten wat potten te stelen maar zie me in de meeste gevallen door dikke reraises genoodzaakt te folden (o.a. tegen KK). 
Wachten op een goeie hand dus… mijn gebeden worden verhoord als ik plotseling twee azen optil. Aight!!! Hoewel mijn hart meestal een keer overslaat bij het zien van AA, lijkt het nu een geval van hartritme stoornissen. 
Opnieuw komt er een dikke raise van mijn tegenstander, en ik heb het gevoel dat dit de beslissing wordt. Ik call zijn raise zo rustig mogelijk. Flop: 5, 4, A. Ik ben er bijna zeker van dat mijn check een all-in bet zal uitlokken, en ik word niet teleurgesteld. Terwijl mijn tegenstander z’n chips naar voren schuift zeg ik: “ik call” en gooi m’n azen open. “Wowww!” klinkt het door de zaal. Vloekend laat m’n tegenstander Q8o zien. Turn en river zijn blanks. HOPPA!!

Vakantiepoker

Door VC

Afgelopen zomer waren we met 5 gasten op vakantie in Kroatië. Allemaal poker liefhebbers, dus de chipkoffer was mee om het na alle online handjes lekker live tegen elkaar op te nemen. Iedere dag speelden we wel een sit and go en na enkele texas holdem sessies hadden we alle tijd om ook eens omaha, stud en hi lo te spelen. Daarnaast waren alle drie de delen van Harrington on Holdem mee en ook nog een flinke stapel Cardplayer Europe’s. 
Logischerwijs ging het niveau door het vele spel en de lange discussies achteraf gestaag omhoog. Dat we elkaars spel steeds meer konden doorzien maakte het alleen maar spannender. Na twee weken hadden we allemaal zin om het weer eens tegen anderen op te nemen, omdat we uiteraard vast overtuigd waren dat we erg goed geworden waren door de intensieve studie. Nog een weekje en dan zouden we thuis eindelijk weer achter de computer kunnen plaatsnemen om het geleerde in de betaalde praktijk te brengen....

Totdat er ineens een gast voor de tent stond met de vraag “jullie zijn toch die poker gasten?”. Deze jongen (Sjoerd) was reisleider, maar had niet zoveel te doen omdat het seizoen op zijn eind liep. Hij had de vorige avond geprobeerd zijn vrouwelijke collega’s poker te leren, maar dat was geen succes geworden. Hij wilde graag met ons een potje kaarten en uiteraard gingen wij daar maar al te graag op in. Nog tijdens het gesprek kwam er een tweede persoon (Menno) bij die ook wel graag het Kroatische nachtleven wilde inruilen voor een mooie pot holdem. Dus 21.00 uur in het kamp van X-travel was een deal.

Erg benieuwd naar de ervaring van onze plotselinge nieuwe tegenstanders en enigszins bang voor een desillusie aan hun kant gingen we op pad. Sjoerd zat al klaar maar maat Menno was er nog niet.

Sjoerd bleek ‘wel eens wat met vrienden’ te hebben gespeeld, dus veel tegenstand zouden we wel niet krijgen. Na een half uur wachten, een telefoontje en nog een half uur wachten was Menno er ook. Hij had blijkbaar de hele middag van de lekkere Kroatische pilseners zitten genieten, want echt helder kwam hij niet over. Wel wist hij ons te melden dat hij onder de naam Supermenno zo nu en dan op Pokerstars actief was. Supermenno zullen we hem dan ook vanaf noemen.

Het toernooitje begon meteen goed. Sjoerd en twee van ons zien de flop, waarop een aas verschijnt. Philo in het gelukkige bezit van een andere aas maakt een mooie raise op de button en Sjoerd callt. Een onbelangrijke kaart op de turn, Philo bet en Sjoerd maakt een flinke raise. Philo, die al flink wat punten heeft geïnvesteerd denkt een tijd na en legt zijn kaarten weg. Onze Sjoerd laat twee kaarten zien die de kaarten op tafel helemaal niet gehit hebben. Zeer fraaie bluf denken we, maar uit zijn commentaar blijkt dat hij het eigenlijk zelf niet in de gaten heeft. Kat in het bakkie denken we allemaal. 

Dat blijkt wel uit te komen, want na een klein uurtje heeft Sjoerd de rest van de koffer gerebuyd en ons allemaal van wat meer chips voorzien. Supermenno ziet het intussen allemaal aan, de alcohol heeft van hem blijkbaar van een flinke dosis passiviteit voorzien. 

De eerste die het veld moet ruimen (aangezien Sjoerd alle overblijvende chips al gerebuyd heeft) is Tim. Zijn opportunistische / aggresieve speelstijl hebben ditmaal niet de gehoopte grote stack opgeleverd. Sjoerd is niet geheel onverwacht de volgende die definitief allout gaat. 
Daarna is het over voor Master Mo, die geen enkele hand maakt. 

Dan blijven over de nog altijd passieve Supermenno, met een redelijke stapel, Philo, onze meest winstgevende toernooispeler met eveneens normale hoeveelheid, Tight Ass Thijs, die vriend en vijand verraste met een net uit Harrington II geleerde squize play, met ook een fatsoenlijke M en als laatste VC, die het meeste kon profiteren van Sjoerds enthousiasme en dus een comfortabele chiplead heeft. 

De volgende handen zorgen voor meer slachtoffers:
Philo raist preflop met AK, Supermenno gaat als een echt calling station mee, de andere twee leggen de kaarten weg. De flop: A K 3. Supermenno bet en Philo raist allin. We weten op dit moment allemaal dat Philo AA, KK of AK in zijn handen moet hebben, maar Supermenno beseft dit niet en callt. Hij draait A3 om en hoewel niet slecht blijkt hij een 2-outter te hebben geflopt. Maar hoe schitterend zijn de 3, 3 op de turn en river. Supermenno maakt zijn eerste slachtoffer en iedereen is verblufd. 
Gedrieën spelen we door en voor Thijs en VC is het wachten op een mooie kans om Supermenno zijn stack afhandig te maken (want hij is nog altijd slechts een calling station en dan is het dus alleen wachten op het juiste moment om het af te ronden). Thijs maakt een flinke raise met AQ en gezien zijn tight image (niet voor niks gaat hij als Tight Ass Thijs door het leven) verwacht hij eigenlijk dat hij de blinds mag houden. Maar Supermenno zit er niet mee en ziet rustig de flop. Die levert Thijs geen paar op, maar hij maakt netjes zijn continuation bet. Ook die wordt gecalld. Op de turn gaat Thijs gefrusteerd op zoek naar zijn gelijk door allin te betten, voor zeker meer dan de pot. Tegen ieder van ons zou dit gewerkt hebben, maar Supermenno callt rustig met zijn geflopte paartje boeren. Niet verbazend wint hij deze pot en zo vliegt Thijs er zeer gefrusteerd uit.

VC blij, want hij heeft tien keer liever Supermenno als heads up tegenstander dan Thijs. De strategie tegen deze passieve en gezien zijn spel tot dan toe ondoordachte tegenstander is simpel. Veel kleine potjes winnen met kleine bets en wachten op die ene grote hand om Supermenno erin te sucken. Het werkt: Supermenno legt vaak zijn kaarten neer op de small blind, op de big blind na een raise en op de flop na een raise. Zijn dikke stapel slinkt redelijk snel. Na een tijdje beseft hij dat het tijd wordt voor het allin eindspel. De blinds zijn nog relatief laag dus VC kan een paar handjes wachten op de juiste kaarten. JJ moet het doen. Supermenno draait T9 om, dus dat was het. Maar nee, hij krijgt zijn straat en mag doorspelen.

De blinds worden verhoogd omdat de anderen geen zin meer hebben in een nieuwe lange slijtageslag. Al vrij snel krijgt VC weer JJ en hij besluit dat het deze keer toch echt gaat gebeuren. Hij ziet door de QJ waarmee Supermenno de allin callt dat hij opnieuw flink favoriet is. Maar de Q die verschijnt geeft Supermenno weer een gelukkige kaart. 
Nu is het VC om met allin spel het toernooi alsnog te redden. Enkele keren kan hij de blinds oppakken, maar zijn allin requirements blijven laag. Met J8 hoopt hij dat Menno gewoon zal folden. Maar deze denkt na, denkt nog eens na en zegt dan “Mijn favoriete kaart, dus ik zal maar callen”. Het is ... J7. Schitterend. Hij heeft door deze call 23% kans om te winnen (plus 20% kans op een draw). Uiteraard is de eerste kaart die wordt omgedraaid de door iedereen verwachte 7. De overige kaarten blanks en Supermenno schrijft deze vakantieclassic op zijn naam.

“Dat is poker”, de meest toepasselijke quote van deze vakantie.